มีแค่คุณ

“จะกลับแล้วเหรอครับ”
“เอ่อ...ค่ะ”
“ผมดูแลไม่ดี อาหารไม่อร่อย หรือไม่พอใจอะไรหรือเปล่าครับ”
“เปล่าค่ะ”
“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลยครับ ถ้าเบื่อผมจะพาไปดูอะไรดี ๆ”
พิชญ์สิณีเม้มปากเหมือนกำลังคิดหนัก
เธออุตส่าห์จะปล่อยมือเขาไปแล้วนะ
แต่เขากลับเหมือนทอดสะพานให้เธอเสียอย่างนั้น
พาไปดูอะไรดี ๆ คนอย่างเธอกลัวเสียที่ไหน
กลัวแต่เขานั่นแหละจะท่าดีทีเหลวน่ะ
***เป็นนิยายสั้น โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจนะคะ***