เฝ้ารักคุณชายตระกูลคิม

คิมยอนฮวาคุณชายในตระกูลคิม นั่งมองดูขบวนสินค้าของพ่อค้าปาร์คอึนจอง เขาดื่มสุราเข้าปากเล็กน้อยก่อนจะเดินเอามือตีพัดในมือจนเสียงดังแชะๆ
จนกระทั่งรวบรวมแรงกำลังที่กำลังอ่อนล้า ให้ยืนนิ่งพร้อมปรับอารมณ์ให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเช่นเดิม
ทว่าอยู่ๆปาร์คอึนจองกลับล้มลงตรงหน้า และเซถลามากอดเขา ส่งให้คนที่เคยอ่อนล้าเหน็ดเหนื่อยและเบื่อหน่ายในชีวิต
อย่างคิมยอนฮวาต้องหัวใจเต้นรัว กระนั้นเขาก็ยังผลักคนตรงหน้าให้ออกห่าง แล้วพูดว่า "ขนาดเพียงยืนให้ดีเจ้ายังทำมิได้ แล้วค้าขายกับตระกูลใหญ่โตของข้า
เจ้าจะสามารถรักษามาตรฐานอันดีของสินค้าได้อย่างไร? ข้าคิดว่าคงล้มเหลวและเสียเวลาเปล่าๆ เจ้ากลับไปเถอะ"
"เดี๋ยว! คุณชาย ยังมิได้ดูสินค้า แต่กลับตัดพ้อและรีบเมินเฉย โบราณว่าคนล้มอย่าข้ามมิใช่หรือคุณชายยอนฮวา?"
"หยุดเรียกเพียงชื่อข้า!"
ท่าทีเกรี้ยวกราดของคิมยอนฮวาที่มีต่อพ่อค้าปาร์คอึนจอง ทำให้เขาต้องถอนหายใจยาว คนตรงหน้าดูเป็นคุณชายเอาแต่ใจ ซ้ำยังดื้อรั้น การค้าขายที่ละเอียดถี่ถ้วนเช่นการค้าขายเครื่องประดับและผ้าไหมย่อมน่าปวดหัวยิ่ง
แม้นการค้าครานี้จะผ่านได้ แต่ใช่ว่าคราหน้าจะผ่านพ้น พ่อค้าปาร์คอึนจองจึงตัดสินใจที่จะมอบสิ่งที่เพิ่งได้รับมาและเห็นว่างดงามนักให้แก่เขา ทว่าของสิ่งนั้นกลับถูกคุณชายยอนฮวาโยนทิ้งระหว่าทาง ที่เขานั้นได้เดินทางด้วยรถม้า เพื่อเดินทางไปที่ตระกูลคิมอย่างไร้
เยื่อใย