เพลิงกามา (หนังสือเสียง)

ภายใต้ราตรีที่เงียบงัน ภายในคฤหาสน์เก่าแก่หลังใหญ่
คืนนี้ถึงเธอจะยอม เขาก็คงเสพสวาทกับเธอไม่ได้ เพราะเขา ‘อ่อนโยนไม่เป็น เธอบอบบางและอ่อนแรงเกินไป คงรับเพลิงสวาทที่แสนร้อนแรงของเขาไม่ได้หรอก เพราะเมื่อถึงจุดนั้น เธออาจช็อคตายก็ได้
ทว่าไซมอนต้องสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ เจ้าของร่างบอบบางนั้นก็ตะแคงหันหน้าเข้ามาหาแล้วสวมกอด ซุกซบใบหน้าเข้าหาต้นแขนของเขา มือเล็กข้างหนึ่งของเธอก็วาดไปบนแผงอกกว้าง
‘บ้าชิบ! คิดจะเป็นแมลงเม่าบินเข้าสู่กองเพลิงรึไง’
ทว่ามารีรินกลับยอมเป็นแมลงปีกบาง ที่อยากจะกางปีกสวยๆของตนเอง โผบินไปสู่แสงสว่างสุดท้ายที่อาจเลือนหายไปในชั่วพริบตานั้น อย่างที่ใจเธอปรารถนา
เธอกระพือปีก ปัดผ่านหญ้าอ่อนบนเนินเตี้ยๆสองเนิน แผ่วเบา โผผินไปตามไหล่เขา บินวนรอบหลุมตื้นๆ แล้วเลี้ยวลงสู่หุบเหวที่เป็นที่อยู่ของพญางูตัวมหึมา แหวกพงหญ้าเพียงเบาๆ
‘หยุด! ฉันบอกให้เธอหยุดเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น คืนนี้เธอได้ขาดใจตายคาอกของฉันแน่’ ชายหนุ่มคำรามก้องอยู่ในใจ