คู่หมั้น​

สถานที่ๆ ถูกตกแต่งด้วยดอกกุหลาบสีชมพู โดยมีขอบฟ้านั่งรอน้องบุญอยู่ที่โต๊ะกลมๆ สีชมพู
“สวัสดีครับพี่ขอบฟ้า นี่น้องบุญเดินทางนานไปไหมครับ?”
รอยยิ้มของน้องบุญ เจ้าของใบหน้าสวยๆ ในค่ำคืนนี้ที่ขอบฟ้าคอยจับจ้องอยู่ในตอนนี้ ดูมีความสุขเป็นอย่างมากเมื่อได้รับรู้ว่าจะได้อยู่กับขอบฟ้าตลอดทั้งคืน
“นั่งได้เลย เผื่อน้องบุญหิวข้าวก็จะได้กินข้าวเลย”
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบในเรื่องที่น้องบุญตั้งใจถามมาเลยแต่เขาก็กำลังตักปลาทูน่าย่างซีอิ้วที่เป็นของโปรดของน้องบุญให้อยู่…
“น้องบุญขอบคุณพี่ขอบฟ้ามากเลยครับ” น้องบุญได้หย่อนก้นลงนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับขอบฟ้า
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบกลับอะไรน้องบุญแต่เขาก็กำลังรับแก้วน้ำส้มคั้นที่พนักงานเพิ่งมาเสิร์ฟ เพื่อยื่นให้กับน้องบุญโดยตรง
“ขอบคุณพี่ขอบฟ้าอีกครั้งครับที่ดูแลน้องบุญดี” น้องบุญพูดยิ้มๆ พลางตั้งใจจ้องมองใบหน้าหล่อๆ ของเขา ส่วนเขาเพิ่งเงยหน้ามามองน้องบุญ