เฮียตง

"ทำไมตักข้าวจานเดียว"
เขาถามฉุนๆ ยายนี่ยั่วโมโหเขาอีกแล้ว

"เออ หนูขอออกไปกินที่หลังร้านได้ไหมคะ"
รดาอยากทำเช่นนั้นจริงๆ

เท่านั้นเองเขาก็ดุเธออีกจนได้ มีครั้งไหนที่ยายนี่จะไม่ดื้อกับเขาบ้างได้ไหม
"ทำไมกินข้าวกับฉันมันเสียเกียรติอะไรเธอนักหนา แม่รดา"
เขาดุเธอเสียงดัง แต่ไม่ดังขนาดให้คนข้างนอกได้ยิน แต่ก็ดังพอให้เธอสะดุ้งได้ทีเดียว

"เฮียต่างหากค่ะ ที่จะเสียเกียรติมากินข้าวกับลูกจ้างอย่างหนู
หนูเลยอยากไปกินข้าวตามประสาลูกจ้างเท่านั้นเอง"
รดาแม้กลัวเขา แต่ก็อดเถียงเขาไม่ได้

"ให้ฉันตัดสินใจเองว่าไอ้เกียรติที่ว่าเนี่ยมันจะหนักหัวหนักบ่าฉันแค่ไหน
เธอไม่ต้องมาตัดสินแทนฉัน ตักข้าว แล้วมานั่งกินด้วยกัน จะได้เสร็จๆ ไป"

ปราบภพสรุป รดาจึงต้องหันไปตักข้าวจากในโถมาใส่จานตัวเอง
แล้วเดินมานั่งตัวลีบทานข้าวที่ฝั่งตรงข้ามกับเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ