ตามรักข้ามขอบฟ้า (Billionaire’s Hot Love)

นอ.หนีออกจากบ้านไปล่องเรือสำราญเพราะโกรธที่พ่อมีเมียใหม่ ไม่มีเงินจ่าย พอ.เลยให้ใช้หนี้ด้วยการทำงานแทน



"ฮืออ ขอบคุณนะคะเสี่ยขา" หญิงสาวยกมือไหว้ย่อด้วยความดีใจแล้วยื่นมือไปรับแบบซาบซึ้งเหมือนเป็นเด็กเสี่ยอย่างไรอย่างนั้น ปภาวินหลุดหัวเราะกับการกระทำตลก ๆ ของเธอ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นนิ่งค้างไปเมื่อเธอจับเก้าอี้ทำงานให้หมุนหันไปหา
นิ้วเรียวสวยดันผมทัดใบหูก่อนโน้มใบหน้าลงมอบจุมพิตแผ่วเบาบนริมฝีปากหยัก ทำเอาดวงตาคมเบิกขึ้นด้วยความตกใจ ทว่าเพียงไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็หลุบตาลงมองเรียวปากสวยแล้วเอียงใบหน้าบดจูบตอบกลับอย่างนุ่มนวล
"อื้อ" เสียงหวานร้องขัดเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มงับดูดริมฝีปากของเธอจนบทจูบเริ่มจะร้อนแรงขึ้น มือน้อยต้องดันเอาไว้เป็นการยั้งไม่ให้ถลำลึกไปมากกว่านี้ เอเลน่าเบนสายตามองทางอื่นด้วยใบหน้าที่แดงไปถึงใบหู เรียวปากอิ่มอมยิ้มขณะพูด "ให้แค่นี้ก่อน แทนคำขอบคุณนะคะ"
"เป็นคำขอบคุณที่หวานมาก"
"ฮื่อ อย่าแซวสิคะ" กำปั้นน้อย ๆ ทุบไหล่แกร่งแก้ขัดเขินก่อนจะพูดเสียงเบาลงอีก "เมื่อคืนคุณไม่ล่วงเกินตอนที่ฉันเมาอยู่ วันนี้ก็เลยทำตอนกำลังมีสติเต็มร้อยไปเลยไงคะ"
"คุณจำได้ด้วยเหรอครับ" คราวนี้กลับกลายเป็นใบหูของปภาวินที่แดงก่ำขึ้นมาแทนยามนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ คนเมาตรงหน้านี้สร้างความหวั่นไหวก่อตัวขึ้นในใจเขาอย่างท่วมท้น
"จำได้ราง ๆ ค่ะ"
"อย่างนี้นี่เอง ไปทานอาหารเช้ากันเถอะครับ"
"ไปค่ะ"


“ผมเต็มใจจะจ่ายให้คุณอยู่แล้วเบบี๋”
“เดี๋ยวนะ เบบงเบบี๋อะไรล่ะคะ ! ยังไม่ได้เป็นแฟนเลย”
“ไม่ได้เหรอครับ”
พอเห็นดวงตาสีเขียวเข้มฉายแววอ้อนนิด ๆ ก็ทำให้เอเลน่าใจอ่อนอีกแล้ว
“...ได้ค่ะ คุณทำสายตาแบบนั้นแล้วฉันจะปฏิเสธลงได้ยังไงล่ะ”
“อ๋อ แพ้สายตานี่เอง” ชายหนุ่มจดจุดอ่อนของเธอเอาไว้ในสมองเรียบร้อย

นิยายแนวน่ารัก ย่อยง่ายค่ะ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจค่ะ จบดีแฮปปี้ค่ะ