คุณกันฑ์

"อย่าให้เห็นอย่างวันนี้อีก อย่าให้รู้ว่าไอ้หน้าไหนมันอยู่ใกล้เธอ"
เขาเอ่ยออกมาแค่เพียงแผ่วเบาราวกับกระซิบแต่หนักแน่น และเธอก็ได้ยินมันอย่างชัดเจนเช่นกัน
" และอย่าทำเหมือนรังเกียจกัน เพราะฉันจะไม่ทนอีกต่อไป "
.
.
.
"ไม่คุย คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังใช่ไหม นิดไม่ยอม ไม่ไปก็ไม่ไป คนใจร้าย ผู้ใหญ่ชอบบังคับ คุณกันฑ์ใจร้าย" เธอตัดพ้อเขาไม่หยุดและดิ้นอย่างไม่ลดละ พร้อมด้วยน้ำตาที่หยดลงมาเป็นสายอย่างเอาแต่ใจ แต่แทนที่เขาจะโกรธกลับยิ้มกริ่มที่มุมปาก พร้อมจับร่างน้อยบังคับให้หันหน้ามาหากัน
"แค้นมากไหม อะ ให้กัด"
เขาพูดพร้อมเบียดแผ่นอกเรียบตึงในเสื้อเชิ้ตสีขาว มาใกล้ ๆ กับริมฝีปากเธอ พร้อมเอื้อมมือหนาใหญ่มาเช็ดหยดน้ำบนแก้มนวล
"ไม่เอา เดี๋ยวจะเป็นคนอกตัญญู"
"ทั้ง ๆ ที่เคยฝังเขี้ยวใส่อกฉันจนเป็นวงมาแล้วเนี่ยะนะ คิดช้าไปไหม ?"