กลับมาเกิดวันวาน เล่ม 4

"สอยดาวกันไหมลุงครามจ๋า ซาเปาอยากเล่นอีก" เพราะคุณหม่ามี้ค่อนข้างยุ่ง หลังลอยกระทงด้วยกันคุณหม่ามี้พาเขามาสอยดาวยี่สิบอัน รางวัลใหญ่ที่เขาได้คือผ้าห่มนวม เขาจะเอาไว้ปูในบ้านเจ้าครามเพราะอากาศตอนนี้เริ่มหนาวแล้ว
"อันละเท่าไหร่เหรอ"
"ห้าบาทขอรับ"
"งั้นเล่นสิบอัน ตรงโน้นมียิงปืนมีตักปลาด้วย อยากเล่นไหม"
หนูน้อยพยักหน้ารัวๆ และในตอนนั้นเองเขาได้กลิ่นเหม็นแปลกๆ มาจากผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินมาหยุดเยื้องด้านหลังลุงคราม เธอเหมือนกำลังยื่นมือจะมาแตะคนตัวสูงตรงหน้า
"ลุงครามจ๋าก้มหน่อย เร็วเลย"
เหนือความมีปฏิกิริยารวดเร็วกับคำขอของซาเปาอยู่แล้ว สังเกตด้วยว่าเด็กน้อยเหลือบตามองไปทางด้านหลังเขา
สองมือเล็กโน้มรอบคอชายหนุ่มแล้วป่ายปีนโหนตัวขึ้นไปนั่งบนบ่า "ซาเปาจะขี่หลังลุงครามจ๋า ไม่หนักหรอก"
"ด้านหลังมีอะไรเหรอครับ" ถึงคุยกันเสียงเบาแข่งกับเสียงดนตรีโหมประโคมทั่วงานแต่ซาเปาก็ได้ยิน
"ลุงครามจ๋าเดินไปต้นสอยดาวเลย ทำทีแอบๆ มองนะ มีผู้หญิงหน้าดำๆ ถืออะไรไม่รู้เหม็นมากลอยมาเข้าจมูกซาเปา เขายื่นมือจะมาจับลุงครามจ๋าด้วยแหละ"



เมื่อได้รับพรประเสริฐสามารถเกิดใหม่ได้อีกหน รินนี่ในร่างกมลาจึงมุ่งมั่นสร้างชีวิตพุ่งตรงสู่ความร่ำรวย
อีกทั้งคอยเป็นแสงส่องนำทางในวันมืดมนให้คน สัตว์หรือสรรพสิ่งไร้ชีวิต
หากพบพานเรื่องยุ่งยากลำบากใด บ้านเสกสราญยินดีต้อนรับและโอบอุ้มคุณไว้ให้พึ่งพิง

ความปรารถนาดีมีจิตเป็นกุศลคอยช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ คือสารตั้งต้นนำพาชีวิตของกมลาให้สำเร็จสมดั่งใจ เจ้าของแบรนด์น้ำพริกชื่อดัง เจ้าของสูตรอาหารเลื่องชื่อ เจ้าของตลาดนัดสุดคณาที่พ่อค้าแม่ขายทั่วทุกสารทิศอยากมาตั้งแผง จนถึงเจ้าของวงดนตรีคณะคาบาเร่ต์สุดปัง

‘กมลาเสกศิลป์’ ความบันเทิงกลั่นจากใจ โชว์สุดพิเศษเพื่อมอบแด่คุณที่คู่ควรถือกำเนิดขึ้นแล้ว!