รักเราไม่เท่ากัน

เนื้อเรื่องเน้นไปทางมุมมองชีวิต ความรัก ครอบครัวค่ะ
ความสัมพันธ์ที่ต้องปรับตัวของคนสองคน
กันตรวี - ชายหนุ่มที่แบกรับความกดดัน หน้าที่การงาน ชีวิตของคนรักไว้บนบ่า จนหลายครั้งเขาใช้ทุกอย่างเป็นคนข้างในการทำร้ายเธอ
พัทธนันท์ - หญิงสาวที่แต่งงานตั้งแต่เรียนจบ พยายามปรับตัว เอาใจสามี จนหลายครั้งกลายเป็นยอม สุดท้ายกลายเป็นเขาที่ไม่เห็นค่า คนที่เสียใจเธอ
ชีวิตคู่ที่จบลงด้วยการ "หย่า"
~
"จริงๆแล้วพี่รักแต่ตัวเอง"
พัทธนันท์พูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย
"ใครบ้างไม่รักตัวเอง ถามหน่อยเถอะ"
เขาตอบกลับคนตรงหน้าอย่างหัวเสีย แต่ชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าเธอที่อาบไปด้วยน้ำตา แน่นอนน้ำตาเธอส่งผลต่อความรู้สึกเขา ข้างในใจปวดหนึบเมื่อน้ำใสที่ไหลผ่านแก้ม
"เออ! ใครบ้างจจะไม่รักตัวเอง พร้อมก็รักตัวเองแต่ดันมันน้อยกว่าที่มันรักพี่ไง"
เธอยกขึ้นมาปาดน้ำตาลวกๆ แต่เหมือนยิ่งปัดมันก็ยิ่งไหลมากกว่าเดิม กับสรรพนามแทนตัวเองที่แปลกไป มันฟังไม่ค่อยเข้าหู
"พร้อมพูดดีๆ อย่าชวนทะเลาะกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง" กันตรวีเตือนด้วยน้ำเสียงนิ่งแต่แฝงไปด้วยความดุ ถ้าเป็นช่วงเวลาเป็นปกติเธอคงเกรง แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้น ในใจเธอก็เดือดเหมือนกัน
"พี่พูดดีกับคนอื่นได้ หัวเราะยิ้มแย้มกับเพื่อนพี่ได้ หรือแม้กระทั่งเจ้าของรถคนนั้น แต่กับพร้อมพี่ไม่เคยเลย"
"จะบอกว่าพี่ไม่เคยมีความดีเลยว่างั้น" เขาย้อน ยอมรับว่าในใจเขาเริ่มร้อน
"ความดีกับความชั่ว มันคนละส่วนหักล้างกันไม่ได้"
"เอาแบบนี้ใช่ไหมพร้อม สามีเธอมันชั่วมากเลยใช่ไหม!" เขาตวาด
กันตรวีเข้าประชิดเธอ มือหนากำรอบข้อมือบางออกแรงบีบจนอีกฝ่ายเบ้หน้า แต่ฝืนตัวเอง
"เห็นแก่ตัว"
ตาคมเบิกกว้างกับคำพูดของคนตรงหน้า มือหนาออกแรงมือ แต่คราวนี้พัทธนันท์ร้องเสียงหลงสะบัดข้อมือออกจากการจับกุม
"พร้อมเจ็บนะพี่กันต์!"
"หึ เห็นแก่ตัวเหรอวะ อย่าพูดคำนี้ให้ได้ยินอีกนะ" กันตรวีใช้ลิ้นดุนแก้มอย่างหัวเสีย หันหลังยกมือเท้าสะเอว จากที่มันเริ่มร้อนทว่าตอนนี้มันกำลังเดือด พร้อมระเบิดออกมาเพราะคำพูดของเธอ
"ใช่!"
"..." นับหนึ่งถึงร้อยในใจ อย่าพูดคำนั้นให้ได้ยินอีก แต่พัทธนันท์ที่เก็บความน้อยใจเขามาตลอด เธอเลือกที่จะพูด นั้นทำให้เส้นความอดทนเขาขาดสะบั้น
"พี่มันเห็นแก่ตัว!"
~
สำหรับนักอ่านที่ใช้ระบบios ให้ซื้อผ่านหน้าเว็บนะถูกกว่าค่ะ 249บาท (จากในระบบ299บาท)