รักร้ายนายเพลย์บอย badboy

เขามันเป็นของที่พังละเอียดและไม่มีวันซ่อมกลับให้มาเป็นเหมือนเดิมได้ รักแรกและรักเดียวต้องมาพังทะลายเพราะความไม่ซื่อสัตย์ของคนที่เขารัก แล้วใครกันจะเป็นคนเปลี่ยนของที่พังแล้วให้เป็นของใหม่

นานะเสียแม่ไปในวันที่เธอเกิด ไม่เคยได้เห็นหน้าแม่จริงๆเลยด้วยซ้ำ ได้แค่มองรูปถ่ายที่ติดอยู่บนผนังบ้าน แต่นั้นก็ยังไม่เป็นที่โดนตราหน้า
เธอถูกเลี้ยงดูโดยพ่อและป้ามาเป็นอย่างดีจนถึงอายุสิบขวบ พ่อที่นอนหลับอยู่ในตอนกลางคืนก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย นานะเริ่มโดนชาวบ้านและคนรอบข้างบอกว่าเป็นตัวซวย ตั้งแต่เกิดมาแม่ก็เสียและพ่อก็มาจากไปอีกคน เหลือเพียงป้าที่ค่อยเลี้ยงดูเธอมาตลอดถึงจะโดนคนอื่นว่าให้ว่าเดี๋ยวก็ตายตามพ่อแม่เธอไปอีกคน
จนถึงอายุสิบแปดปีก็คือตอนนี้ ป้าที่เลี้ยงเธอมาต้องมาเสียเพราะหัวใจวายเฉียบพลันในช่วงต้นปีที่ผ่านมา เหมือนโลกทั้งใบแหลกสลายไปต่อหน้าต่อตา เธอไม่เหลือที่พึ่งอีกต่อไปแล้ว นั้นมันยิ่งทำให้คนพูดปากต่อปากกันว่าเธอเป็นตัวซวย เกิดมาแล้วทำให้คนอื่นต้องตายแบบนี้ไม่ต้องเกิดมาซะดีกว่า

ร่างหญิงชราในชุดคลุมสีดำพร้อมกับหมวกคลุมหัวยืนอยู่บนดาดฟ้าตึกสูงก้มมองเด็กสาวที่กำลังเดินจากไป มือเหี่ยวแห้งดึงหมวกลง ใบหน้าและผิวหนังที่เคยเหี่ยวแห้งกลับกลายเป็นเต่งตึงราวกับหญิงสาววัยรุ่น ริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงแสยะยิ้มอย่างพอใจ
"แต่กว่าจะมีความสุขได้เธอก็ต้องทนลำบากหน่อยนะ เพราะเนื้อคู่ของเธอคือหนุ่มหล่อเพลย์บอยตัวพ่อเลยล่ะ"

"นานะไม่ได้ขายตัวให้ผมหรอกครับ ผมนี้แหละถวายตัวให้เธอเอง"
"และไม่ต้องมาเป็นห่วงความเป็นอยู่ของผมหรือนานะนะครับ ต่อไปนี้ห่วงชีวิตตัวเองเถอะ"
"ตื่นมาอีกทีอาจจะอยู่ในกระทะทองแดงแล้วก็ได้" ปลายลิ้นดันกระพุ้งแก้มแสยะยิ้มร้ายกาจเหมือนโรคจิต ทำเอามนุษย์ป้ากลัวตัวหืดเหลือคืบเดียว