มังกรร้ายพ่ายรักบุปผา

การทะลุมิติเข้าไปอยู่ในยุคโบราณส่งผลต่อโชคชะตาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่นางก็มีเขาคอยเคียงข้างแม้เคยบอกว่าไม่มีใจให้

สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาไม่ซับซ้อนไม่มีปมใดๆ การดำเนินเรื่องเรื่อยๆ จบแบบมีความสุขนะคะ ขอขอบคุณทุกท่านที่ยังคงติดตามและสนับสนุนขอให้มีความสนุกเพลิดเพลินกับการอ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ

คัทซีน

"ข้าต้องอยู่กับอู๋ซวนสหายของเจ้าไปเรื่อยๆ อย่างนั้นหรือ"

"แล้วเจ้าไม่ชอบหรือ"

ไม่รู้ว่าคำๆ นี้ออกมาจากปากเขาได้อย่างไรหนิงจิ้นหลิงอึ้งไปชั่วขณะ หมิงเจียอี้ทำหน้าบึ้งตึงใส่นางเช่นนี้ได้เยี่ยงไร

"เจ้าก็คิดเองเออเองอย่างนี้ยังไม่ฟังข้าสักคำ"

"พี่ใหญ่เป็นบุรุษที่ดีมีความเป็นผู้ใหญ่อบอุ่นหากเจ้าอยู่กับเขาชีวิตจะมีความสุข"

"หมิงเจียอี้คนบ้าเจ้าคิดเรื่องใดอยู่ "

"องค์หญิงไม่ชอบเขาหรือพะยะค่ะ"

"ใครบอกเจ้า แล้วเจ้าเล่ารู้สึกกับข้าเช่นไร"

หมิงเจียอี้ยืนนิ่งเงียบอยู่ครู่ใหญ่ สายลมโชยพัดผ่านไปเขาก็ไม่เอ่ยสิ่งใดกับนาง

"ข้าถามได้ยินหรือไม่"

"แล้วองค์หญิงเล่ายังรู้สึกกับข้าเหมือนเดิมหรือไม่"

"ข้ายอมรับนะว่าตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาจากตกน้ำคราวนั้นข้ารู้สึกไม่ไว้ใจเจ้าระแวงเจ้าแต่เมื่อเจ้าช่วยเหลือข้าและทำดีกับข้ามาตลอดข้าก็รู้สึกชอบเจ้า ข้าชอบเจ้าจากใจจริงไม่ใช่ดั่งแต่ก่อนที่ข้าเอาแต่ใจ ถึงอย่างไรข้าก็ไม่เคยเข้าถึงหัวใจของเจ้า ครั้งนี้ข้าจะบอกว่าข้าชอบเจ้าจากใจจริงไม่ได้เสแสร้งไม่ได้บีบบังคับแต่เจ้าเล่าชอบข้าบ้างหรือไม่"

หมิงเจียอี้ได้ยินดังนั้นรู้สึกวูบวาบในใจตอบกลับไปว่า

"ไม่"

หนิงจิ้นหลิงไม่ได้คาดหวังคำตอบที่ดีจากเขาอยู่แล้ว นางเพียงอยากบอกความรู้สึกจากใจจริงของตัวเอง แม้กระนั้นนางก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ

"หึ นั่นสินะคนสิ้นค่าไร้ญาติขาดมิตรเป็นเพียงผู้อาศัยอยู่กับคนแปลกหน้าไม่ต่างจากคนพเนจร ไม่รู้เจ้าจะชอบคนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าเช่นข้าทำไม ไม่เป็นไรหากเจ้าไม่ชอบข้าข้าก็ไม่มีบังคับฝืนใจเจ้า ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่วันนี้ไปเราก็แยกทางกัน ข้าจะไปตามทางของข้าเจ้าก็ไปตามทางของเจ้า ข้าไม่ขอพึ่งพาและไม่ขอพบเจอเจ้าอีก ขอบคุณที่ช่วยเหลือมาตลอดนับจากนี้ไปถือว่าเราไม่รู้จักกัน"

โปรดดาวน์โหลดทดลงอ่านก่อนตัดสินใจ

ขอบคุณค่าาา