กรุ่นกลิ่นกาสะลอง

"เหตุใดลูกต้องแต่งกับมันผู้นั้น!! แลเจ้าคุณพ่อก็ทราบว่าลูกมีหญิงที่รักอยู่ก่อนแล้ว!!"

"แต่เจ้าต้องแต่ง!!! มิว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องแต่งกับนีรชาผู้นี้ เจ้าจักให้พ่อของเจ้าผิดคำสัตย์งั้นรึ!!"

.........

"ในเมื่อมึงอยากจักเป็นเมียกูนัก ก็จงทำหน้าที่ของมึงเสียให้ดี!"

สิ้นคำกล่าวเรือนกายบางจำต้องทอดกายลงด้วยคำว่าหน้าที่นั้นค้ำคอ แม้นจักมิได้รักใคร่แต่ต้องจำยอมพลีกายให้ได้เชยชม หวังรอเพียงวันเวลาที่จักได้เป็นอิสระ

.........
พานพบชาตินี้
ดับสิ้นชาตินี้
ชาติหน้าขออย่าได้มาบรรจบกันอีกเลย