ขอสายฝนโปรยรักอันอ่อนโยน (Neuvillette x Lumine)

ทุกสิ่งที่สูญเสีย ทุกสิ่งที่เคยรักและยังอาวรณ์ถวิลหา

เท้าเปล่าเดินร่อนเร่ในโลกใบเดิมทว่ากลับไม่คุ้นเคย

(ได้โปรดบอกว่าฉันคือใคร และต้องไปที่ไหน)

จนกระทั่งดาวดวงน้อยร่วงหล่นลงมาตามสายฝนอันอ่อนโยน...

แสงสว่างสาดส่องลงมายังห้วงลึกอัดมืดมิด เผลอไผลกางแขนโอบรับความอบอุ่น

(ความอบอุ่นที่อ้อยอิ่ง วนเวียนราวกับโดนชโลมด้วยสายพิรุณไม่เคยเลือนหาย)

เส้นกั้นที่เคยขีด กำแพงหนาที่เคยตั้งกลับพังทลายลงได้อย่างง่ายดาย

ปีกสีทองคู่สวยโบยบินอยู่ใต้ผืนฟ้ากว้างใหญ่ อิสระและงดงามกว่าผู้ใด

(ฉันจะรอคุณ...ที่ข้างนอกนั่น ฉันจะรอคุณเสมอ)

----

ซิลล่า เมื่อใดที่เจ้าทำหัวใจหาย จะมีคนผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วคืนมันให้แก่เจ้า

ถึงวันนั้น เจ้าจะกลายเป็นเจ้าแห่งชีวิต สรรพสิ่งในทะเลบรรพกาลจะหวนคืน

อำนาจแห่งมังกรโบราณจะกลับมายิ่งใหญ่ อย่าลืมมันเสียล่ะ

(นิเบลุง ข้าไม่ได้ต้องการมัน หากบนโลกนี้ไร้รอยยิ้มของเธอ ข้าก็...)

----

Canonverse แบบไทม์ไลน์คู่ขนานกับเควสหลัก

เล่มนี้จะพามาสำรวจคาร์แรกเตอร์ของท่านผู้พิพากษาสูงสุดแห่งฟอนเตนกับนักเดินทางสาว

ในฐานะที่เป็นคนนอกเหมือน ๆ กัน หากทั้งสองคนรับรู้ถึงตัวตน ยอมรับกันและกัน ให้ความรักไปแล้วได้ความรักตอบกลับมา

ดั่งเช่นบทพูดตัวละครนูวีเลตในกาน้ำชาจะเป็นอย่างไรกันนะ?