หม้ายไร้รัก

ตฤณไม่เคยหวังว่าตัวเองจะเข้าไปในชีวิตของเจ้าสัวธชาเพียงหวังแค่ได้เห็นเขามีความสุขและได้ช่วยเหลืออีกฝ่ายบ้างแค่นั้นก็คงมากพอแล้วสำหรับการแอบชอบใครสักคนในวัยนี้จนกระทั่ง...
"ตฤณ"
"ครับ..?"
"ผมชอบคุณ..."
ราวกับพรที่คอยอธิษฐานกลายเป็นจริงราวกับภาพฝันกำลังจะเกิดขึ้นจริง วินาที่นั้นราวกับโลกของตฤณหยุดหมุนลงความรู้สึกราวกับกำลังล่องลอยขึ้นไปบนฟ้า แต่กลับถูกฉุดลงมาด้วย...
"จะรังเกียจไหม...ถ้าผมจะชวนคุณมาเป็นคู่นอน"
อะไรนะ! คู่นอน!? มาบอกชอบกันแล้วให้เป็นแค่คู่นอนเนี่ยนะ!!