กรงรักของ​ซาตาน​

“แกงหวานก็รู้นี่นาว่าพี่ไม่ชอบให้แกงหวานออกมาทำอะไรอย่างนี้เลย”
“ฉันแค่ออกมานั่งเล่นที่สวนหย่อมหลังบ้านก็ไม่ได้เหรอคะ นี่ใจคอพี่จะให้ฉันอยู่แต่ในห้องเหรอคะ?”
แม้นว่าน้ำเสียงของหญิงสาวจะดูออกได้โดยง่ายถึงความไม่พอใจแต่ก็ยังแฝงความอ่อนโยนอยู่…
“ก็อยู่ในห้องนั่นแหละดีแล้ว ออกมาข้างนอกมีแมลง มด ยุงมากัดซะเปล่าๆ”
“ที่พี่พูดเพราะเป็นห่วงฉันจริงๆ หรือเป็นแค่ข้ออ้างให้ฉันทำตามความต้องการของพี่กันแน่คะ?”
แกงหวานมองมายังชายหนุ่ม ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ด้วยสายตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
“เอะอะแกงหวานก็มองพี่แบบนั้น…”
แววตาขององศาที่มองหญิงสาวมุทะลุดุดัน ก่อนที่จะใช้ปากใหญ่ของเขาประกบปากเล็กของเธออย่างสบอารมณ์