เด็กดื้อของคุณทัพพ์

ผมไม่ได้ดื้อ แต่ผมยอมดื้อ เพราะผมอยากเป็น "เด็กดื้อของคุณทัพพ์"



ตึก! ตึก! ตึก!

"เฮ้ย! หยุดนะเว่ย"
เสียงของชายฉกรรจ์รวมถึงเสียงของรองเท้าจำนวนหลายคู่กำลังวิ่งตามเด็กผู้ชายวัยรุ่นหัวเกรียนๆ คนหนึ่ง
"หยุดให้โง่ดีดิว่ะ!"
ผมตอบกลับหลังจากที่ได้ยินเสียง และได้วิ่งหนีชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง เข้าไปในซอย
"เมื่อไรจะหยุดวิ่งตามสักทีว่ะ เหนื่อยแล้วนะเว่ย!"
ผมซึ่งได้แต่บ่น แต่ยังคงวิ่งไปเรื่อยๆ หลังจากเสียงเงียบลงจึงได้หยุดวิ่ง นั่งพิงหลังกำแพงในซอกตึกหนึ่ง
"เฮ้อ! เหนื่อยฉิบ" ผมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

"เหนื่อยก็หยุดสะซิ"

ผมอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ยินเสียงๆ หนึ่งพูดออกมา
"ไง จะหยุดได้รึยัง"
"แฮ่! หยุดแล้วก็ได้คร๊าบบบ"
"เลิกเล่นได้ยัง กลับ!!!"

หลังจากนั้นผมก็ได้เดินตามผู้ชายคนนั้นออกมาจากซอยมาขึ้นรถที่กลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งยืนรอเปิดประตูให้
"ยินดีต้อนรับกลับมาครับ"
"เฮ้ออ~" ผมได้แต่ถอนหายใจแล้วคิดในใจ อย่าเผลอก็แล้วกัน


แนะนำตัวละคร

พระเอก
ทัพพ์ภูวิศ กิตติวริศสกุล "ทัพพ์"
ชายหนุ่มวัย 32 ปี ประธานบริษัท T-CAR
อยากได้อะไร บอกฉันมา ขอเพียงอย่างเดียว
อย่าตั้งชื่อไลน์ฉันว่า ไอ้แก่ ได้ไหม

นายเอก
กลกันต์ สินธปกรณ์ "ไฮเซนส์"
เด็กหนุ่มหัวเกรียนวัย 21 ปี นักศึกษา ปี 3
ผมว่าผมไม่ได้ดื้อนะ แต่ผมยอมเป็นเด็กดื้อเพื่อคุณก็ได้
อยากเป็น เด็กดื้อของคุณทัพพ์