รุ่นพี่สถาปัตย์คนนี้คือบุคคลอันตราย

"พี่ครับพี่ เพื่อนผมมันชอบพี่!" ฉันตาตื่นเมื่อไอ้บอสชี้นิ้วเข้ามาหา สายตาหลายสิบคู่มองตรงมายังฉัน โดยเฉพาะผู้ชายกลุ่มนั้นที่มันบอกว่าฉันชอบ ไอ้เหี้ยบอส ไอ้เพื่อนชั่ว ไอ้วอดวาย ไอ้ฉิบหาย!


"ขยับมายืนข้างหน้าดิ มาให้น้องเห็นหน้าหน่อย"

โอ๊ยยยย ไปได้แล้วพี่ ไม่ต้องมาหวังดีขนาดนั้น

ฉันยกมือยีหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด หงุดหงิดเสียงหัวเราะไอ้เพื่อนตัวดี แล้วก็หงุดหงิดความหวังดีที่กำลังถูกยัดเยียด

"ไง ได้ข่าวว่าชอบพี่"

"เอาเว้ย พี่มันเอา" เสียงแซวแปดหลอดทำให้ฉันต้องเงยหน้าที่ก้มต่ำขึ้นไปมอง สายตาสบประสานกับดวงตาสีดำขลับ ความอืออึ้งเกิดขึ้นอยู่ในหัว

คิ้วหนา ตาคม จมูกโด่ง ริมฝีปากกระจับ กรอบหน้าชัด รวมถึงผิวที่ขาวจัด ไหนจะส่วนสูงที่คาดว่าน่าจะเกินหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร

เขาคือคนนั้น คนที่ฉันมองตาในร้านก๋วยเตี๋ยวของเจ้แวว

"ว่าไงครับ น้องชอบพี่?" เสียงเอ่ยถามเหมือนเสียงระฆังที่เขย่าสติฉันให้กลับคืน ส่ายหน้าอยู่สองทีแล้วสำทับปฏิเสธ

"เปล่าค่ะ หนูแค่โดนไอ้นี่แกล้ง" มือคว้าผมดกดำเต็มกำมือ ไอ้บอสโอดครวญแต่มีหรือที่ฉันจะสงสาร ปากดีนัก มันต้องโดนกระชากหัว

"อย่างนั้นเหรอ" คิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นเชิงถาม ราวกับไม่อยากจะเชื่อกัน

"ค่ะ หนูขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ต้องเสียหาย" ค้อมหัวขอโทษไปหนึ่งที พร้อมกับกดหัวไอ้บอสให้ก้มต่ำลงไปด้วย "ฝากบอกแฟนพี่ด้วยนะคะว่าหนูไม่ได้ตั้งใจ"

กลัวกว่าการที่คนตรงหน้าเข้าใจผิด ก็คือกลัวว่าแฟนสาวของพี่เขาจะงับหัว จากเบ้าหน้าฟ้าประทานขนาดนี้ มีเจ้าของแล้วชัวร์ไม่ต้องสงสัย ดังนั้นฉันต้องป้องกันตัวจากฝ่ามืออรหันต์ ด้วยการขอโทษเขาลากยาวไปถึงแฟน

"อะไรแบบนั้น พี่ไม่มีหรอก"

หือ... เหมือนหูจะฝาด สมองไม่ค่อยประมวล เมื่อกี้พี่เขาว่าอะไรยังไงนะ

"พี่ยังไม่มีแฟนครับ สบายใจได้"


นิยายเซ็ตรุ่นพี่
1. การ์ฟิลด์ + นินิว (รุ่นพี่สถาปัตย์คนนี้คือบุคคลอันตราย)
2. น็อต + เหมือนฝัน (My bro... กระชากใจนายรุ่นพี่)
3. ปั้น + ทับทิม (รุ่นพี่ตัวร้ายสะดุดรักยัยตัวแสบ)