เทพบุปผาปรารถนาจะเป็นภรรยาท่านจอมมาร (เล่ม2)(เล่มจบ)

ขออนุญาตฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ



เทพบุพผานั้นขึ้นชื่อเรื่องความงาม ด้วยใบหน้าที่กำลังส่งยิ้มให้เขาบนเตียงนั่นก็สามารถยืนยันความงดงามที่ล้ำเลิศของเทพบุพผาได้เป็นอย่างดี

“ข้ามิคิดว่าเจ้าควรจะเข้ามาที่นี่…”

หมิงหลันยกยิ้ม ในตอนนี้นางนั้นมิได้สวมชุดคลุมด้านนอก นางสวมเพียงเสื้อด้านในตัวบางเท่านั้น

“ข้าลงมาจากสวรรค์ก็เพื่อให้กำเนิดลูกของท่าน…”

หลี่เจ๋อเชี่ยนเลิกคิ้วมองไปที่ใบหน้าของสตรีที่กล่าวเรื่องพวกนั้นออกมาโดยมิมีท่าทีกระดากอาย

“มิใช่วันนี้ เราจะร่วมหอกันในวันพระจันทร์เต็มดวงเท่านั้น ส่วนวันอื่นข้าจะไม่แตะต้องเจ้า”

หมิงหลันมองที่ใบหน้าของหลี่เจ๋อเชี่ยนอย่างไม่พอใจนัก

“วันพระจันทร์เต็มดวงกว่าจะถึงก็อีกนาน แถมหนึ่งปีมีเพียงไม่กี่ครั้ง เรื่องพวกนี้หากมิทำบ่อยๆ แล้วเมื่อไหร่ข้าถึงจะให้กำเนิดลูกของท่านได้”

แววตาของสตรีผู้นี้มีความดื้อรั้นแฝงอยู่มาก แสดงว่าเทพบุพผานางนี้จะต้องเติบโตมาท่ามกลางผู้คนที่ตามใจนางจนเคยตัวเป็นแน่

แล้วนางมาเรียกร้องขอให้เขาร่วมเตียงด้วยเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน

“ข้าจะมิพูดซ้ำ..กลับห้องของเจ้าไปเสีย”

หมิงหลันนั้นกำมือแน่น นางลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความโมโห

แล้วนั่นมันชุดอะไรกัน!! บางจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งเช่นนั้นสามารถเรียกว่าอาภรณ์ได้หรือ?

เขาโยนเสื้อคลุมของเขาให้คลุมร่างของเธอเอาไว้

“นี่เจ้าเดินมาในสภาพที่สวมชุดเช่นนี้งั้นหรือ?”

หมิงหลันส่ายหน้า

“ตอนที่ข้าเดินมาที่นี่ ท่านเจ๋อฮั่นมาส่งเจ้าค่ะ…”

ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับใบหน้าที่หล่อเหลาของน้องชายต่างแม่ หลี่เจ๋อฮั่นเดินเข้ามาพร้อมกับทำหน้าระรื่น

“ขออภัยท่านพี่ด้วย ข้าลืมของเอาไว้ที่นี่…”

“เจ้าควรจะทำตัวให้เหมาะสมกับเทพบุพผาไป๋หมิงหลันด้วย!!”

ในอกของหลี่เจ๋อเชี่ยนนั้นเกิดเป็นความไม่พอใจขึ้นมาสายหนึ่ง

“….หากจะนับกันจริงๆ นางมิได้เป็นภรรยาของท่านพี่ด้วยซ้ำ นางคือเทพบุพผาที่ลงมาเพื่อให้กำเนิดองค์รัชทายาทของเผ่ามาร ใครจะไปรู้นางอาจให้กำเนิดลูกของข้าก็ได้!!”

“เจ๋อฮั่น!!”