ริอาจรักนายใหญ่ (หนังสือเสียง)

เขาคือนายใหญ่มาดเข้มจอมดุ และเธอต้องมาอยู่ร่วมบ้านกับเขาในฐานะ ‘ลูกสาวของคนใช้’ ต่อมาเขาก็กลายเป็นผู้อุปการะเธอ เขามีบุญคุณล้นหัว จนเธอทั้งรักและบูชา อยากจะตอบแทนคุณเขาทุกวัน ทว่านายใหญ่คนนี้ก็หาว่าเธอ ‘ยังเด็กอยู่นั่นแหละ’ แต่งตัวโชว์นิดโชว์หน่อยก็ไม่ได้ ก็แค่อยากให้เขา ‘เอาปากกาด้ามใหญ่ของเขามาวง ว่าเธอมันเด็กตรงไหน’
“นายใหญ่คะ นายใหญ่...”
“คราย”
“หวานเองค่ะ”
“หญ้าหวานเองเหรอ มีอะไร”
“นายขึ้นไปนอนบนเตียงดีกว่านะคะ ตรงนี้มันแข็ง”
“อืม ตรงนั้นของฉันมันแข็งอยู่แล้ว ทำไมเหรอ”
“ไม่ใช่อันนั้นของนายใหญ่ค่ะ หวานหมายถึงพื้นค่ะ พื้นมันแข็ง”
“อืม ฉันนอนได้”
“แต่มันจะเมื่อยตัวตอนตื่นนะคะ มาค่ะเดี๋ยวหวานช่วยพยุงขึ้นไปนอนบนเตียงนะคะ”
ร่างหนาขยับตัวจะลุกไปนอนบนเตียง แต่ว่าคนเมาก็ยังทรงตัวไม่ค่อยดีนัก สองร่างจึงได้กลิ้งลงไปนอนบนเตียงด้วยกัน โดยมีร่างของนายใหญ่ทับร่างเล็กที่แทบจุก เมื่อถูกเขาทาบทับมาทั้งร่าง
“นายใหญ่คะ...หวานจะหายใจไม่ออกแล้ว”
“อืม นุ่มจัง หวานยั่วฉันอีกแล้วนะ”
“หวานเปล่ายั่วนะคะ นายใหญ่มาล้มทับหวานเองต่างหาก แล้วหวานก็แค่พานายขึ้นเตียง”
“พาผู้ชายขึ้นเตียงนั่นแหละ เขาเรียกว่ายั่ว อยากได้ฉันเป็นผัวใช่ไหม ได้...” แล้วใบหน้าหล่อคมก็ซุกไซ้ซอกคอคนตัวเล็กไปมาด้วยอาการมึนๆระคนอยากเอา
“นาย...ไม่เอานะ นายเมา”
“ช่าย...ฉันเมา แต่ฉันเอาได้นะ”
“ไม่ได้ค่ะนาย...อื้อ...ไม่เอาค่ะไม่จูบ” หญิงสาวพยายามดันร่างหนาให้ออกห่าง แต่ก็ยากมากเพราะตัวเขาหนักเหลือเกิน เธอใช้มือเล็กผลักไสเขา ก็ราวกับเอาไม้ซีกไปงัดกับไม้ซุง
“อืม อย่าดิ้นสิ...”