ค่ำคืนลับมัดใจท่านประธานแสนร้าย

"ฉันจะมีโอกาสติดเชื้อไหมคะหมอ"

"..." หมอของเธอเงียบ จ้องมองมาโดยไม่พูดอะไร

"หมอคะ หมอ..."

คุณหมอสะดุ้งเหมือนคนใจลอย "ครับ อะไรนะครับ"

"ฉันกลัวติดโรคน่ะค่ะ" นาฏยาย้ำถึงสิ่งที่ค้างคาใจตนเองอีกครั้ง

"จริงๆ แล้วไม่ต้องกลัวก็ได้นะครับ"

เธอเอียงหน้ามองเขาใช้สายตาถามแทนคำพูด ไม่กลัวก็ได้เหรอ ยุคนี้โรคเยอะแยะจะตายไป

"เพราะผมสวมถุงยางทุกยก"

"หา?..."

แล้วคุณหมอหนุ่มตรงหน้าก็เป็นฝ่ายถอดแมสก์บนใบหน้าออกบ้าง คราวนี้ถึงตานาฏยาเป็นฝ่ายชะงักด้วยความตกใจ หน้าตาแบบนี้ รอยยิ้มมุมปากแบบนี้ จะเป็นใครไปได้นอกจาก...คนแปลกหน้า ตัวต้นเหตุในคืนนั้น