มลทินร้ายลวงรัก

"ขึ้นมา ผมจะไปส่ง"
"ไม่เป็นไรค่ะ แค่คืนตุ๊กตาให้ดิฉันก็พอ"
"ไม่ขึ้นมาผมไม่คืน"
เธอมองเขาอยู่ครู่ก่อนจะเม้มปาก
เขาไม่มีอะไรที่เธอต้องกลัวด้วยซ้ำ
เธอแค่ไม่อยากรบกวนเขา
แค่นี้เธอก็สร้างปัญหาให้เขาไม่น้อย
"ดิฉันเกรงใจน่ะค่ะ"
เธอขึ้นไปนั่งข้าง ๆ คว้าน้องตุ่นมากอดไว้แน่น
ราวกับกลัวเขาจะแย่งตุ๊กตาเน่า ๆ ของเธอไป
ชายหนุ่มมองพฤติกรรมหวงตุ๊กตานั้น
"อายุเท่าไหร่ยังติดตุ๊กตา"
"ของลูกสาวฉันค่ะ เธอรักตุ๊กตาตัวนี้มาก"
"รักมากก็ควรดูแลให้ดี ๆ"
"ดิฉันขอโทษแทนน้องเค้กจริง ๆ ค่ะ"
"บอกทางไปบ้านเธอมา และฉันหวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเธอ"
"ค่ะ ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะเจอกัน"
เธอพูดพร้อมยิ้มบาง
มันเป็นรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าเธอไม่อยากเจอเขาจริง ๆ
และสบายใจที่จะไม่เจอกับเขาอีก
ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเขาพูดประชด!