คืนนั้น... ทำให้ฉันรักเธอ

"อยากตายไหมพริมโรส" วายุถามในขณะที่เดินเข้ามาใกล้มากขึ้น
พริมโรสสับขาถอยหลังถี่ ในใจเต้นระรัวครึ่งกลัวครึ่งตื่นเต้น ท่าทางของเขาเหมือนแมวที่กำลังจะตะปปหนูก็มิปาน
"ฉันจะฆ่าเธอดีไหม จากนั้นจะเขียนป้ายหลุมศพของเธอว่า ผู้หญิงอันเป็นที่รักของวายุ อัศวรังษี หลับไหลอยู่ ณ ที่แห่งนี้" เมื่อมาประชิดตัววายุกดแผ่นหลังของเธอจนหน้าอกชนกับเขา "แล้วพอฉันตาย ฉันก็จะถูกฝังไว้ข้างๆเธอ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แบบนั้นเอาไหม" เขายิ้มเย้ยหยันและโน้มใบหน้าลงมา
เหนือกว่าความกลัวคือความแปลกใจที่เธอไม่ได้กลิ่นบุหรี่จากเขาเลยแม้แต่น้อย
"ทำไมพริมไม่คุยกับพี่ดีๆแล้วหาทางออกด้วยกันล่ะ ไม่เหนื่อยเหรอที่ทำแบบนี้"
.
.
ตัวร้ายที่บังเอิญได้เป็นพระเอก ไม่มีนอกกายนอกใจนะคะ