เตือนแล้วนะอย่าเล่นกับเฮีย (หนังสือเสียง)

นิยายจิ้นๆ พร้อมเสิร์ฟความฟินแล้วค่ะ
ขอฝากร้านอร่อยบอกต่อด้วยนะคะ
ร้านข้าวมันไก่ไหนหรือจะสู้ร้านเฮียเป็ด เด็ดทุกอย่าง! แรงสับดีมิมีตก ใครชอบกินข้าวมันไก่ ขอเชิญทางนี้ อร่อยเด็ดยันเอ็นกรุบๆ (เอ็นอะไรว้า...อิอิ)

มาสวมวิญญาณเป็นอีหนูของเฮียกันเถอะ แล้วโลดแล่นไปกับวิชาสับไก่ของเฮียเป็ด เอาให้สนุก เอาให้เพลิดเพลิน เอาให้คางเหลืองกันไปยันเช้า

อ้อ! เฮียเป็ดฝากเตือนนะจ๊ะ
"เฮียเป็นคนที่ถ้าอารมณ์ติดแล้วมันจะเบรกไม่อยู่ จะมาขอหยุดไม่ได้นะบอกไว้ก่อนเลย อ้อ....อีกข้อ เฮียไม่เคยเสร็จแค่รอบเดียว เธอต้องยอมให้เบิ้ลอย่างอแงเด็ดขาด ถ้ารับได้ ก็มาเริ่มกันเลย"
------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------

"จะกินหมดไหมนี่" เป็ดมองไปที่อาหารที่เพิ่งซื้อมา
"ทำไมคะ เสียดายตังค์เหรอ"
"เปล่า กลัวเสียเวลากินเธอ"
"บ้าน่า มาพูดอะไรตอนนี้"
น้ำจิ้มต่อว่า แล้วก็เป็นเธอเองที่ต้องมาเขิน ส่วนเขานั่นน่ะเหรอ ไม่กระดากต่อคำพูดเอาเสียเลยหันไปหยิบจานชามมาใส่อาหาร
"ไม่กินได้ไหมอ่ะ"
"ทำไมคะ"
"อยากกินเธอแล้ว"
แน่ะ มีหน้ามาตอบหน้าตาเฉยอีก แถมยังเล่นจ้องตาเป็นมันอีกด้วย เอาไงดี จะกินข้าวหรือจะยอมให้เขากินดี
ระหว่างที่น้ำจิ้มตัดสินใจอยู่ อีกฝ่ายก็ก้าวรวดเดียวถึงตัว ช้อนตัวเธอพาไปนั่งบนโต๊ะกินข้าวเสียเลย
"ตัดสินใจแหละ เฮียจะกินไก่ในตัวเธอ"
"หือ...หนูมีไก่ที่ไหน"
น้ำจิ้มแกล้งทำเป็นไม่รู้ และคนอยากกินไก่ก็ชี้ไปที่ความเป็นสาวของเธอ น้ำจิ้มหน้าร้อนเห่อ ใจเต้นระทึกลั่นอก บทจะอยากก็เร็วเสียจนเธอตั้งรับไม่ทัน
"เอาเลยไหม"
"เอาไรคะ"
เธอแกล้งเล่นลิ้นใส่เขา แล้วเขาก็ยิ้มตอบมา
"เอาแรงๆ ให้สะท้านไปถึงตับ"
"อยากกินตับเหรอคะ"
"อยากได้ยินเสียงตับๆ มากกว่า"
ร้ายไม่เบา คือปากของเฮียเป็ด น้ำจิ้มเลิกพูดเล่น เธอมองเขาชั่วแวบหนึ่ง ก่อนจะเลียริมฝีปากตัวเองเพื่อบอกว่า เธอพร้อมให้เขาสอนวิชาสับไก่ แถมด้วยเสียงตับๆ อย่างมาราธอนแล้วละ

-----------------
หากชอบผลงานของไรต์ฝากกดติดตามด้วยนะคะ
ไรต์จะมีผลงานไทย-จีนโบราณลงทุกเดือน

ขอบคุณทุกการสนับสนุนมากๆ ค่ะ