กระผมคือผู้ชายโชคร้ายที่ได้สามีพร้อมกันสองคน

-คำโปรย-
"แต่ก่อนคุณเทพคุณทศก็มิได้รักกระผมนี่ขอรับ ที่ทำเช่นนี้เพราะเห็นว่ากระผมคือผู้ชายที่ถูกต้องตามตำราโบราณที่คุณย่าเชื่อถือเพียงเท่านั้นมิใช่หรือ"
พ่อแก้วเอ่ยถามกับพี่น้องฝาแฝดด้วยน้ำเสียงเครียดขึง ด้วยผู้ชายสองคนตรงหน้า เมื่อก่อนเคยร้ายกาจกับเขาเพียงใดเขารู้ดี ครั้นจะบอกว่าทำทุกอย่างด้วยความรัก คงมิใช่เรื่องจริง
"พี่สองคนรักเจ้ามากหนาพ่อแก้ว ขอโทษที่พี่ปากหนัก"
"ส่วนพี่ก็ขอโทษที่เอาแต่ใจและชอบรังแกน้อง แต่พี่สองคนรักน้องจริง จะให้ไปสาบานวัดใดก็หาได้หวั่นเกรง"
สองหนุ่มสีหน้าสลดด้วยไม่รู้จะง้อแก้วตาดวงใจของตนอย่างไร เหตุที่ผ่านมาร้ายกาจกับเขาไว้มาก หากพ่อแก้วไม่ยอมให้อภัยก็มิใช่เรื่องแปลก
"หึหึ... กระผมเป็นผู้ชายนะขอรับ แล้วคนทั้งพระนครจะเล่าลือเรื่องกระผมอย่างไร เมื่อต้องตกลงปลงใจกับผู้ชายถึงสองคน คุณเทพคุณทศเคยคิดบ้างหรือไม่เล่า"
"พ่อแก้วจะสนใจถ้อยคำจากปากคนอื่นทำไมกัน รู้เพียงว่าเธอมีสามีทั้งหล่อทั้งรวยถึงสองคนก็พอแล้ว"