ดวงใจในเงารัก

สวัสดีค่ะ วันนี้บุณยนุชมาพร้อมความรักของพี่น้องฝาแฝดที่รักผู้ชายคนเดียวกัน คนที่โตมาพร้อมกัน เป็นเพื่อนเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่เมื่อวันหนึ่งเขาไปคบกับคนพี่ในฐานะคนรัก คนน้องจึงเฟดตัวออกมาเงียบ ๆ จากที่สนิทจึงกลายเป็นเหมือนแค่คนรู้จัก ทำเอาอีกคนทั้งรู้สึกงง ทั้งรู้สึกขาด จนกลายเป็นโหยหาโดยไม่รู้ตัว

ความรักกับความผูกพันที่โตขึ้นพร้อมกันยากเกินไปที่จะแยกออกจากกันได้ เรื่องวุ่นวายจึงเกิดขึ้นเมื่อไม่มีใครรู้ใจตัวเอง

จนกระทั่งเหตุการณ์ไม่คาดฝันได้นำทั้งคู่ให้กลับมาใกล้ชิดกันอีกครั้ง จึงเป็นโอกาสให้สองหัวใจได้กลับมาทบทวนความรู้สึกที่มีให้กันและกัน ท่ามกลางบรรยากาศสบาย ๆ รายล้อมด้วยทุ่งหญ้าและป่าเขา ณ บ้านสวนเขาใหญ่ที่พวกเขาเคยมีความทรงจำดี ๆ ร่วมกันมามากมาย

ขอบคุณที่ให้ความสนใจ และขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ

ด้วยรัก

บุณยนุช

**ตัวอย่าง**

เขาพยายามข่มใจตัวเองอย่างยากลำบากไม่ให้ทำแค่กอด เธอคือน้องสาว ท่องเอาไว้ เป็นน้องสาวมาแต่ไหนแต่ไร แล้วเธอก็เห็นเขาเป็นแค่พี่ชายเช่นกัน เป็นอย่างนั้นมาโดยตลอด เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรให้น้องเสียศรัทธาเป็นอันขาด
.........

"เป้เก่งมากเลยนะ เรื่องทำให้พี่คิดถึง เดี๋ยวหลบเข้าฟาร์ม เดี๋ยวหนีหายเข้าบ้าน"
คนหน้ามุ่ยไม่ตอบอะไร ได้แต่ฟังเขาพูดต่อไปเงียบ ๆ
"จะว่าไปแล้ว เป้เริ่มหนีหน้าพี่ตั้งแต่พี่กลับจากเมืองนอกโน่นด้วยซ้ำ ไอ้เราก็อุตส่าห์ดีใจ นึกว่าเจอกันเขาจะยิ้มร่าเข้ามาหา แล้วเรียก พี่กันต์คะ พี่กันต์ขา เป้คิดถึงพี่จังเลยค่ะ ที่ไหนได้กลับทำตัวห่างเหิน ทำเหมือนเราเป็นคนอื่น"
"สังเกตด้วยเหรอคะ"
"ทำไมจะไม่สังเกต เป้ทำพี่คิดถึงจนแทบเป็นบ้า"
"ก็ไม่เห็นเป็นนี่คะ"
หล่อนอดกระแนะกระแหนเขาไม่ได้ ก็ตัวเองคบอยู่กับพี่สาว ยังจะอยากเจอน้องสาวบ่อย ๆ ไปทำไม
.........

ธันยมัยนอนตะแคงหนุนแขนล่ำมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาในเช้าวันใหม่ เช้าวันที่ไก่แจ้ในสวนยังคงขันเจื้อยแจ้วแว่วมาให้ได้ยินไม่หยุด เช้าวันที่อากาศสดใสอบอวลไปด้วยกลิ่นดอกกุหลาบและไอแดดอุ่น ๆ

ใบหน้าในตอนเช้าของเขามันช่างหล่อเหลือร้าย หล่อจนอยากจะยื่นหน้าเข้าไปจูบทักหากไม่กลัวจะทำเขาตื่นเสียก่อน

สายแล้วหากหญิงสาวก็ยังไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว เพราะเธออยากมองเขาให้นานขึ้นอีกนิด ขอสูดกลิ่นความทรงจำในเช้าอันแสนสุขให้ฉ่ำปอดอีกสักหน่อย ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับมันอีก

อีกนานแค่ไหน คงไม่มีใครบอกเธอได้แม้แต่ตัวเอง