จบมิรู้ลืม

สำหรับเธอ...กว่าจะรู้ว่าถูกหลอกให้รัก หัวใจก็ถลำลึกจนยากจะถ่ายถอน
สำหรับเขา...กว่าจะรู้ว่ารัก เธอก็กลายเป็นอดีตเมียไปเสียแล้ว

"สำหรับฉันผัวที่ดีคือผัวใหม่"
เธอหลับหูหลับตาโต้กลับ แล้วก็ต้องสะท้านเฮือก หลับตาปี๋ เมื่อจมูกคมสันลดลงมาจรดจมูกรั้น ปัดป่ายไปมาคล้ายหยอกเอินระคนยวนยั่ว ก่อนจะค่อยๆ ลากปากเฉียดแก้มใสไปกระซิบข้างหูน้อยอีกครา
"งั้นถ้าผัวเก่าอยากเป็นผัวใหม่...ต้องทำยังไง"
ยังไม่ทันจะขาดคำเขาก็กระชากตะกร้าผ้าออกจากมือเรียว แล้วทิ้งลงพื้นอย่างพาลๆ ท่ามกลางความตกตะลึงของวีณา เธอตั้งท่าจะถอยออกมาจากผนัง แต่กลับถูกเขาดันกลับไปยืนที่เดิม พร้อมกันนั้นก็ขยับเข้าประชิดมากยิ่งขึ้น
"หรือต้องเริ่มจากการ 'เอากัน' ก่อน"
"..."
"ไหน...บอกมาซิ ว่าเฮียต้องเอาหนูกี่ครั้ง ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นผัวใหม่หนู"
"ไอ้คนทุเรศ! ถอยออกไปนะ!"
เธอแหวอย่างเหลืออด ขณะผลักไสอกกำยำให้ถอยห่าง ทว่านอกจากเขาจะไม่ขยับเขยื้อนแล้ว เพลิงกัลป์ยังรวบข้อมือกลมกลึงด้วยอุ้งมือใหญ่ แล้วรั้งไปตรึงไว้เหนือศีรษะ
"ปล่อย!"
"ให้เฮียยัดเยียดตัวเองเป็นผัวใหม่หนูก่อน...แล้วจะปล่อย"

ปล.นิยายเรื่อง...จบมิรู้ลืม เป็น E-BOOK เรื่องสั้นนะคะ เป็นเล่มต่อจาก หลงฝัน จ้า ^^