รสรักมาเฟีย

ใครๆ ก็พูดว่ามาเฟียน่ากลัวแล้วที่เห็นอยู่ตอนนี้คืออะไร "ตามตื๊อจนเริ่มจะรำคาญแล้วนะครับ" "ไม่ยากเลยก็ยอมพี่สิครับคนเก่ง พี่จะเลิกตามแต่จะไปสู่ขอแทน"
........................................
"กาย ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเฮียแกอยู่ที่นั่นพอดี ไม่อย่างนั้นทำยอดขายให้มากกว่าพี่สาวแกฉันถึงจะยอมล้มเลิกความคิด ว่ายังไง"
"ป๊า! จะบ้าเหรอ พี่เกี๊ยวมีกำไรหลายล้านกายจะไปทำได้ยังไง แบบนี้มันบังคับให้ไปเรียนชัดๆ ไม่แฟร์เลย แม่จ๋าช่วยกายด้วย"
"เรื่องนี้เราเคยคุยกันแล้วนะเจ้าตัวแสบ กาย ก็เคยรับปากป๊าแล้วด้วย ตอนนี้คิดจะเปลี่ยนใจสินะ หึ ไม่รู้ล่ะแกต้องทำให้ได้ ฉันให้เวลาสองปีถ้าทำไม่ได้ไปเรียนต่อที่อังกฤษตกลงตามนี้"
กาย นั่งคอตกอยู่ที่โซฟาใครก็ช่วยไม่ได้เพราะป๊ายื่นคำขาดมาแล้ว
"เสี่ยกูอยากไปปลดปล่อยมึงมีที่ไหนเด็ดๆ ไหมวะไม่เอาน้ำเมานะเบื่อ"
กายวางสายหลังจากคุยโทรศัพท์เมื่อสักครู่โทรหาเพื่อนสนิทที่ชื่อเสี่ย หลังจากที่ได้ฟังเงื่อนไขจากผู้เป็นพ่อหัวจะปวด ตอนนี้อยากหาที่ระบายหรือไม่ก็ทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบเพื่อคลายเครียด
"อือ กูนึกก่อน นึกออกแล้วเมื่อสองเดือนก่อนยัยนาไปออกรอบ รอบแรดของนางนั่นแหละมีสนามแข่งรถเถื่อนๆ หน่อยมาเปิดอยู่ตอนนี้ นางบอกว่าเจ้าของเป็นมาเฟียหล่อมากกูก็ยังไม่เคยไป เดี๋ยวถาม ยัยนาให้ แต่งตัวรอได้เลยเจอกันหนึ่งทุ่มเพื่อน"
"เออ ขอบใจ"
กาย ไม่มีทางรู้ว่าการไปครั้งนี้จะพาตัวเองเข้าสู่วังวน เด็กของมาเฟียเสียแล้วนรกหรือสวรรค์กำหนดเอาไว้ก็ไม่รู้
........................................
เคลวิน นั่งดื่มไวน์ที่เคาน์เตอร์บาร์กับมาร์คัส คนที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและผู้มีพระคุณคอยสนับสนุนช่วยเหลือในยามที่ไม่เหลืออะไรเลย มาร์คัส พูดคุยถึงช่องทางเปิดตลาดมืดอีกแห่ง คนทั้งสองร่วมมือกันค้าอาวุธเถื่อน คนที่อยู่เบื้องหลังคือ มาร์คัส ส่วนคนที่ต้องไปติดต่อเจรจาคือ เคลวิน
"วันนี้กูจะไปสนามแข่งสักหน่อยมึงไปด้วยกันไหม มาร์คัส"
"ไปสิ ที่กูมาก็เพราะว่ามีธุระที่สนามของมึง เจอกันตอนสองทุ่มที่สนามเลย"
"ธุระอะไร แล้วต้องให้กูหาเด็กให้หรือเปล่า"
"ไม่ต้องกูหามาเองแล้ว อีกอย่างในสนามมึงก็มีเยอะแยะจริงไหม"
"หึหึ นั่นสิ"
"แล้วตกลงมึงมีอะไรกับสนามแข่งของกู"
"มาเดิมพันบางอย่าง กูกำลังคิดว่าจะเปิดบ่อนเพิ่มอีกสักแห่ง ในสนามของมึงมีคนที่กูต้องการเจอตัวอยู่ด้วยสายรายงานมาเมื่อครู่นี้เอง"
"แล้วยังไงต่อ"
"เห็นว่ามันเป็นผู้ทรงอิทธิพลในย่านนั้น เลยอยากเดิมพันด้วย"
"แล้วคิดว่าจะเอาอะไรลงเดิมพัน เหยื่อไม่ได้เรื่องปลาไม่กินเบ็ดนะเว้ย!"
"ฟ้าระดา"
"ผู้หญิงคนนี้มึงพึ่งควงไปสามวันเอง เบื่อแล้วเหรอวะ"
ไม่มีคำตอบออกจากปากของมาร์คัส นอกจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ผุดขึ้นมาก่อนจะหายไป ดูท่าทางว่านางแบบสาวคนนั้นจะถูกเพื่อนคนนี้เขี่ยทิ้งอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ก็นั่นแหละยังไงก็คบกันเพราะผลประโยชน์ หมดประโยชน์ก็แค่แยกย้ายหาใหม่