เมียเช่าเหล่าเจ้าพ่อ

"ฉันรับแขกคนเดียวเจ็ดคนคงไม่ไหวหรอกมั้งคะ" สาวน้อยพยายามหาทางเอาตัวรอดจากเงื้อมมือเสือ นั่นทำให้ตงหยางแคลนหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ 

"เธอจะกลัวทำไม แค่นั่งเอนเตอร์เทนไม่ได้นอนให้เอาซะหน่อย" เตชินท์ว่าให้พร้อมกับยื่นแก้วเหล้าไปตรงหน้าสาวน้อย มาหยามองแก้วน้ำอำพันด้วยสายตาจับผิด พวกเขาเป็นถึงเจ้าพ่อคงทำเรื่องเลวทรามได้ไม่ยาก หากว่าแก้วนั้นมียาปลุกเซ็กส์เธอคงไม่รอดจากผู้ชายทั้งเจ็ด

"เดี๋ยวหยารินเองดีกว่านะคะ" เธอบอกปัดพร้อมกับรอยยิ้มสดใสเพื่อเอาอกเอาใจพวกบ้าอำนาจ

"กลัวรึไง" ตงหยางถามทั้งรอยยิ้ม ทว่ารอยยิ้มของเขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด มันเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก 

"หยาจะกลัวทำไมคะพวกคุณเป็นสุภาพบุรุษกันอยู่แล้ว คงไม่มีใครวางยาในแก้วนั้นหรอกใช่ไหมคะ" คำพูดของสาวน้อยทำให้เจ้าพ่อทั้งเจ็ดแคลนหัวเราะในลำคอ 

"เธอกลัวว่าแก้วนั้นจะมียาสินะ" เจ็ตต์ว่าพลางคีบซิการ์ขึ้นสูบก่อนจะพ่นควันขาวออกมา นั่นทำให้มาหยาสำลักเพราะเธอไม่ชอบกลิ่นของมัน

"ถ้ากลัวฉันป้อนให้เอาไหม" เปาโลเอ่ยอาสาพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟาแล้วแย่งแก้วเหล้าจากมือเตชินท์มาถือ จากนั้นก็ก้าวเข้าไปหาสาวสวย การกระทำของเขาทำให้มาหยาถอยหลังหนี แต่ก็ไม่พ้นเพราะแผ่นหลังนวลเนียนแนบชิดติดกับบานประตูกว้าง พร้อมกับที่เปาโลยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกดื่ม 

"ไหนมึงบอกว่าจะป้อนเด็กนั่น" คาร์ลร้องถามเมื่อเห็นเพื่อนตัวแสบยกดื่ม ดี อมัลฟี่ ลิมอนเซลโล่ ซูพรีมเหล้ารุ่นที่ผลิตขึ้นมาเพียงสองขวดในโลก

เปาโลไม่ตอบคำถามเขาเอื้อมมือไปบีบปลายคางมนเพื่อให้สาวน้อยอ้าเผยอริมฝีปาก จากนั้นก็โน้มเข้ามาประกบจูบแล้วปล่อยให้สายธาราสีอำพันไหลรินลงสู่โพรงปากนุ่ม เป็นเหตุให้ปลายคางมนเลอะเปอะเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำเมาท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนทั้งหก

มาหยาพยายามดิ้นขัดขืนการกระทำรุกราน ทว่าต้านแรงของเปาโลไม่ไหว เธอทำได้เพียงยืนนิ่งแล้วปล่อยให้เขาบดจูบด้วยความดิบเถื่อน ก่อนปลายลิ้นร้อนจะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากนุ่มตวัดเกี่ยวพันปลายลิ้นเล็กไล่ต้อนให้สาวน้อยจนมุม พร้อมกับที่คีรินยกโทรศัพท์ขึ้นมากดอัดวิดีโอเพื่อเก็บไว้ดูเล่น

"เชื่อละว่ามันหลงเด็กนั่นจริง" คีรินพูดขึ้นพร้อมกับที่หยาดน้ำตาไหลรินลงมาอาบแก้มนวล เจ้าพ่อหนุ่มมองภาพนั้นผ่านเลนส์กล้องก่อนจะหยุดอัดวิดีโอแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองมาหยา

"เป็นอะไรคีริน" เตชินท์เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนเอาแต่นั่งนิ่งแล้วมองไปทางเปาโลกับมาหยา

"ยัยนั่นร้องไห้" เพียงแค่ได้ยินที่คีรินบอก เปาโลก็รีบถอนจูบออกห่างแล้วมองสบตาคู่สวยที่เจิ่นนองไปด้วยหยาดน้ำ

"ร้องไห้ทำไม" เปาโลเอ่ยถามด้วยความงุนงงเพราะเขาแค่จูบไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น

"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะคะ" มาหยาบอกทั้งสะอื้น เธอรู้สึกเหมือนศักดิ์ศรีถูกเหยียบย่ำด้วยเท้าของพวกเจ้าพ่อ

"แล้วมันต่างกันตรงไหน ยังไงซะเธอก็ต้องมานั่งให้พวกเราจับเนื้อต้องตัว คิดว่าอาชีพนี้มีเกียรติขนาดนั้นเลยรึไง" ลูซิเฟอร์ว่าให้อย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนเขาจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม 

"อย่าเล่นตัวให้มันมาก อยากได้เท่าไรก็บอก ผู้หญิงแบบเธอหิวเงินยิ่งกว่าอะไร ทำมาเป็นขยาด" คำพูดของเจ็ตต์เจ็บจนมาหยากำหมัดเเน่น หากว่าครอบครัวของเธอไม่ถูกโกง มาหยาก็คงไม่ต้องมายืนให้คนพวกนี้พูดจาดูถูกเหยียดหยาม

"ฉันยังบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านมือผู้ชายคนไหนมาก่อน ค่าของความบริสุทธิ์ฉันมันต้องมากกว่าเงินสกปรกที่พวกคุณจะจ่าย" เธอบอกอย่างทะนงตัว มันทำให้คาร์ลหลุดขำ 

"เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร เกิดมาบริสุทธิ์คนเดียวบนโลกรึไง ความบริสุทธิ์ของเธอไม่ได้สำคัญกับพวกเราขนาดนั้น" คาร์ลว่าให้ด้วยความหงุดหงิด เขาเปิดซิงผู้หญิงมานับไม่ถ้วนยังไม่เคยเจอใครมั่นหน้าได้เท่าเธอเลย

"ปกติเธอไม่ดื้อนะทำไมวันนี้ดื้อล่ะ" ตงหยางถามพร้อมกับมองสบตาคู่สวย

"ถ้าฉันทำให้พวกคุณหงุดหงิดใจ วันนี้ฉันขอลางานค่ะ" เธอร้องบอกพร้อมกับยกหลังมือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มนุ่ม แล้วตั้งท่าหันหลังจะเดินจากไป

"ห้าสิบล้านแลกกับเซ็กส์หมู่" ลูซิเฟอร์ยื่นข้อเสนอที่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ มาหยาหยุดชะงักฝีเท้า เธอต้องเลือกว่าจะโดนเจ็ดหนุ่มเปิดบริสุทธิ์เพื่อเงินห้าสิบล้านหรือเดินจากไปพร้อมกับศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้