ในเมื่อพวกเจ้าดูถูกสวามีของข้า

ชายหนุ่มในชุดนอนแค่นเสียงหึขึ้นจมูกแล้วรีบแกะป้องเหล็กหยิบกระดาษแผ่นเล็กออกมาอ่าน "ภูเขาตั้งตระหง่าน สายธาราคงเดิม" เพียงสองประโยคก็ทำให้เรียวปากอิ่มหยักยิ้มกว้างขึ้น "อาฉิน!" เขาอุทานลั่นแล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "ในที่สุดเจ้าก็รู้ว่าพี่ยังไม่ตาย และไม่เคยจากเจ้าไปไหน" ตอนที่มีข่าวเขาหายตัวไป องค์หญิงสามหวงฉินฉินโศกเศร้าเสียใจกินไม่ได้นอนไม่หลับ แม้นอวิ๋นหรงจะสงสารทว่าเพื่อการณ์ใหญ่ใจต้องนิ่ง!


______________________

"น้องฉิน! พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ้าช้ำใจ ชีวิตนี้ของพี่จะมีเพียงเจ้าคนเดียว มารดาของบุตรก็จะมีแค่เจ้า" ใบหน้ากั๋วกงอวิ๋นหรงเว้าวอนคล้ายกับรอคอยที่จะเปล่งประโยคนี้มานานแสนนาน เขาเฝ้ามององค์หญิงสามผู้งดงามจากที่ไกลๆ มาตลอดหลายปี ครั้นจะปรากฏกายต่อหน้านางก็ไม่ได้ ความอึดอัดใจที่เคยประสบพบเจอถูกระบายออกทางภาษากาย เขากอดนาง จุมพิตนาง ลูบไล้เรือนกายของนางทุกสัดส่วนอย่างหลงใหล หากกลืนกินนางได้กั๋วกงอวิ๋นหรงคงกระทำไปแล้ว