หย่ารักสามีไร้ค่า

“อยากให้ผมไปหาลูกเหรอ กี่ชั่วโมงล่ะที่ผมจะได้อยู่กับลูก”
“เอาตามที่คุณสะดวกเลย เพราะลูกคิดถึงคุณ ฉันจะให้คุณมาเจอลูกทุกเสาร์อาทิตย์”
“จ้างผมสิ ชั่วโมงละสองพัน อยากให้ผมอยู่กับลูกกี่ชั่วโมงก็จ่ายมา”
“ทุเรศ คุณเป็นพ่อประสาอะไรเปรม คุณไม่คิดถึงต้นกล้าบ้างเลยเหรอ ต้นกล้าเป็นลูกของคุณนะ”
“ผมรู้ว่าผมเป็นพ่อ แต่คุณพ่อของคุณบีบผม จนผมต้องทำแบบนี้ พ่อคุณทำให้ผมไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้ เรื่องนี้คุณต้องรับผิดชอบ”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับลูก”
“ไม่รู้แหละ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมจะอยู่กับลูก 5 ชั่วโมง คุณก็โอนเงินมาให้ผม 1 หมื่น ถ้าไม่โอน ผมก็ไม่ไป ทุกการเดินทางมีค่าใช้จ่าย”
“คุณไม่สมควรเป็นพ่อของต้นกล้าเลยจริงๆ”