ย้อนเวลาไปหาคู่อริ

เสียงของกลุ่มวัยรุ่นกำลังมีเรื่องกันดังแว่วอยู่ไม่ไกล ก่อนเสียงนั้นจะค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ จนคนที่ยืนซื้อลูกชิ้นปิ้งอยู่นั้นต้องหันไปมองด้วยความสนใจ
ชายร่างสูงที่มีผมสีบลอนด์สว่างสะดุดตาทำให้ความสนใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าของพายุมีมากขึ้นกว่าเดิม วัยรุ่น 5-6 คนวิ่งตามหลังนักรบมาติด ๆ พร้อมอาวุธครบมือ
กว่าที่พายุจะได้สติ เขาก็เข้าไปวิ่งคว้าข้อมือของนักรบเอาไว้แล้ว ทั้งสองออกแรงวิ่งหนีกลุ่มวัยรุ่นจนสุดกำลัง ก่อนหนึ่งในวัยรุ่นกลุ่มนั้นจะยกอาวุธสีดำวาวขึ้นมาเล็งยิงไปยังสองร่างนั้นทันที
ปัง!
ร่างบางทรุดลงกับพื้นทันทีที่สิ้นเสียงปืน ก่อนชายร่างสูงจะหันมามองคนที่นอนกองจมเลือดด้วยความตกใจ
"ไอ้พายุ!!!"
"หนี ปะ..ไป" เสียงหวานบอกอีกฝ่ายแผ่วเบา พร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้ายที่หมดลง

เฮือก!!
ดวงตาสีนิลเบิกกว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปมองเวลาบนนาฬิกาติดผนังด้วยความงุนงง ก่อนความทรงจำจะฉายชัดเข้ามาในหัวราวกับคลิปสั้นที่ถูกเร่งความเร็ว มือหนาคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูสีดำขึ้นมาดูเวลาหลังจากตั้งสติจากเหตุการณ์ตรงหน้าได้
5 สิงหาคม 25xx
00.58 น.
วันเวลาที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอทำเอาคิ้วหนาขมวดติดกันเป็นปมแน่นมากขึ้นกว่าเดิม
"นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่วะ"