พยานรักคนรอง

"เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองจะเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้ นิสัยอย่างกับเด็ก เรียนก็ยังไม่จบ ทำไมไม่มองความเป็นจริงหน่อยวะ"

เธอพ่นลมหายใจหึ "แล้วเฮียคิดว่าตัวเองดีพอที่จะเป็นพ่อคนแล้วเหรอเฮียหยก"

"เออ พูดมาสิว่าตรงไหนที่ฉันดีไม่พอ"

แน่นอนว่าหิรัญเพียบพร้อมทั้งเงินตรา เวลา และอำนาจ

ขาดแค่อย่างเดียว

"เพราะเฮียไม่มีความรับผิดชอบมากพอไง" 

"ฉันรับผิดชอบชีวิตง่อย ๆ ของเธอมาเกือบสามปีนะกิ่ง คิดบ้างรึเปล่าถ้าไม่มีฉันป่านนี้เธอจะซุกหัวอยู่ไหน จะมีรถขับไหม จะมีคอนโดฯ ให้นอนไหม หัดสำนึกบุญคุณกันบ้าง"

แล้วประโยคทวงบุญคุณประจำตัวเขาก็ทำให้เธอน็อตหลุด

หิรัญยกมือขึ้นรับฝ่ามือเล็กที่ฟาดมาเกือบถึงซีกแก้ม จ้องลึกเข้าไปแววตาอวดดีตรงหน้า "อย่ามาทำเป็นเก่ง"

"กิ่งเก่งแน่เฮียหยก" สะบัดมือจนหลุดแล้วประคองท้องที่โตไว้อย่างถนอม "กิ่งเลี้ยงลูกคนเดียวได้แน่ เลี้ยงแกให้เติบได้โดยที่ไม่ต้องมีพ่อแบบเฮียได้แน่ ๆ"

"เหรอกิ่ง เหรอ งั้นเริ่มจากใช้หนี้ฉันก่อนดีไหม โอนมาสักสองร้อยแล้วฉันจะยอมเชื่อ" เขาล้วงโทรศัพท์ออกมารอดูยอดเงินเข้าบัญชี พออีกฝ่ายนิ่งงันจึงหัวเราะหยัน "ลำพังชีวิตตัวเองเธอยังแก้ปัญหาไม่ได้เลยกิ่ง"

"กิ่งมีวิธีแล้วกัน" ผลักอกร่างสูงให้พ้นทางก่อนจะเดินหนีแล้วพูดขึ้นลอย ๆ "เฮียเอาเวลาไปอยู่กับลูกคนโปรดเถอะ เห็นเมียบอกว่าลูกถีบทุกสามสิบวิเลยไม่ใช่เรอะ"


*แนะนำอ่านตัวอย่างก่อนซื้อ หรืออ่านรายตอนได้ที่ ReadAWrite จ้า
*จบสุขนิยมค่า
*ซื้อผ่านหน้าเว็บถูกกว่า IOS

ฝากเอ็นดูและเชิญเอ็นจอยค่าาา