สกัดดาวยั่วเมียเก่า

"นี่พี่ต้องการอะไรจากชาอีก ชาเหนื่อยจะพูดแล้วนะ" ชิชากระชากเสื้อที่เขาพาดไว้ตรงบ่ามาเขวี้ยงใส่อกคนตรงหน้า
"ถ้าบอกว่าต้องการอะไรแล้วจะให้เหรอ" สิบใช้ลิ้นดันข้างกระพุ้งแก้ม ก้มมองชุดวาบหวิวที่คนตัวเล็กใส่อย่างรู้สึกหงุดหงิด ทีกับคนอื่นทำไมอ้อนดีจัง?
"ได้ของแล้วก็กลับไปเหอะ" ชิชาว่าปัดๆ เพราะขี้เกียจจะเถียงด้วยแล้ว เธอกำลังจะหมุนตัวเดินออกมาแต่ก็ถูกมือหนาคว้าลำแขนเอาไว้ เขาออกแรงเหวี่ยงจนคนน้ำหนักไม่ถึงห้าสิบเซถลาไปด้านหลังจนบั้นท้ายชนเข้ากับเค้าน์เตอร์ครัว
"ไม่อยากรู้แล้วเหรอว่าพี่อยากได้อะไร" สิบเท้าแขนทั้งสองข้างลงกับขอบเค้าน์เตอร์ กักขังร่างเล็กไว้ในวงแขนแกร่ง
"ไม่อยาก!" ชิชากระแทกเสียง พยายามดันอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามให้ออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล
"แต่พี่อยาก" คำพูดสองแง่สองง่ามถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากสีธรรมชาติ ลากสายตาคมมองตั้งแต่เนินอกอวบอิ่มไล่ขึ้นมาจนถึงใบหน้าสวยไร้ที่ติ
เวลาที่ริมฝีบางปากขบเม้มเข้าหากันด้วยความรำคาญใจมันทำให้รู้สึกท้าทายจนอยากฉกจูบดูดดื่มให้ริมฝีปากนั้นหายเข้าไปในปากของเขา
"อยากได้อะไรก็ไปหาเอาสิ"
"ให้เอาได้เลยเหรอ"
"พี่สิบอย่ามาทะลึ่งนะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว" ชิชามองหน้าเขาตาขวาง พอรู้ตัวว่ากำลังโดนมองอย่างจาบจ้วงก็ยกมือขึ้นมากอดหน้าอกเอาไว้
"ทีกับมันทำไมให้มองดีจัง ไม่รู้เหรอว่ามันมองลงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว" สิบจงใจมองลงไปที่ชุดนอนขาสั้นลายลูกไม้ที่ชิชาสวมอยู่ ถ้าเข้ามาไม่ทันป่านนี้มันจะเป็นยังไง
"รู้" ชิชาพูดกระแทกใส่หน้า "ก็ตั้งใจให้มอง ทำไมล่ะนี่มันสิทธิ์ของชา"
หางคิ้วข้างหนึ่งของคนตัวสูงเริ่มกระตุก ขบฟันเข้าหากันจนสันกรามเด่นชัด รู้จักวิธียั่วโมโหกันได้ดีนี่
"สิทธิ์ของเธอ?" สิบพยักหน้าแล้วทวนคำพูดของคนไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองตรงหน้า
"พูดแบบนี้แน่ใจแล้วเหรอว่าจะรับมือกับพี่ตอนหงุดหงิดได้น่ะ"