ทะลุมิติมาเป็นนางกำนันสาว (เรื่องสั้น)

ความเย็นของน้ำกระทบเข้าหน้าในเวลาต่อมา ดึงสติซิงเยียนให้กลับมาอีกครั้ง เขาค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วพบว่า ทุกคนรอบข้างเขาแปลกไปจากเดิม คนที่เขาเห็นไม่ใช่หมอหรือพยาบาล แต่เป็นใครที่เขาไม่คุ้นหน้า

“ใคร พวกมึงเป็นใคร แล้วอะไรเนี่ย” ซิงเยียนลืมตาขึ้นมาเนื่องจากตนถูกสาดน้ำเข้าหน้า ในขนาดนั้นเองตัวของเขาถูกผูกไว้กับเก้าอี้ มันรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งล่าง
“ลงดาบ”
“ช้าก่อน” เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังทนพิษบาทแผลไม่ไหว เจ็บปวดไปทั้งร่าง และกำลังจะหมดลมหายใจ เพียงแต่เขาก็ได้ยินเสียงที่มาขัดการลงดาบที่คอเขา
“ปล่อยนาง”
“องค์รัชทายาท”
“ข้าบอกให้ปล่อยนาง”
“แต่ว่า”
“นางเป็นคนเดียวที่อยู่กับฮ่องเต้ในเวลานั้น และนางก็โดนยาพิษด้วย เช่นนั้นนางก็ยังไม่ถือว่าเป็นคนร้าย”

“ถ้าเช่นนั้น ขอทรงรับสั่งให้เค้นความจริงด้วยพะยะคะ”
“ข้าจะเป็นผู้เค้นความจริงจากนางเอง”