สุวรรณภูจน (สุวรรณภูจาน)

"อ้ายเฮย ใจหมาย ฝากซีวีไว้ นำเจ้า จนฮอดบ่อน ตาว่าเจ้ากะซ้อน แนวลวง มาตั๋วต้ม ฮย้อนว่าตาเค้า จาว่าสิมาลวง คือสิสาสมใจ ตั๋วได้ แม่นบ่คืน ซาตนี้ ข้าน้อยนั้น มันโง่ จั่งง่ายลวง ซาดใหม่นั้น ขอเจ้าจื่อคำไว้ เกิดซาดได๋ กะขอให้ อ้ายนั้น นำมาฮัก ฮักฮอดฮอย หลงฮอดเงา ใจสิขาด กินบ่ได้ อยู่บ่เป็น เกิดซาดได๋ กะให้พ้อ นำฮัก นำบูซา ตาว่าอย่าสู่ให้ เจ้านั้น ได้สมใจคองคู่ เกิดซาดได๋ กะให้ตาย ฮย้อนว่าฮักข้าน้อย บ่สมหวัง ให้มันสมแนวเจ้า พาซุมนี้ มาม้างเฮือน ของเจ้าเคยให้มา เอาคืนไปสา ในเอิกนี้ (อ้ายเอย ในใจของข้าน้อยนี้ หมายจะฝากชีวิตไว้กับอ้าย จนกว่าจะถึงวันตาย ทว่าอ้ายนั้นก็ซ้อนกลด้วยคำลวง ด้วยว่าตั้งใจมาแต่แรกว่าจะหลอกลวง คงจะสาสมใจของอ้ายแล้วสินะ ชาตินี้ ข้าน้อยนี้โง่งมงายถึงได้ถูกหลอก ซาติหน้าขอให้อ้ายจำคำของข้าน้อยไว้ ไม่ว่าจะเกิดชาติไหน ก็ขอให้อ้ายนั้น ตามมาเกิดแล้วหลงรักข้าน้อย รักจนใจจะขาด รักแม้กระทั่งรอยเท้า กินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะรักข้าน้อย ไม่ว่าจะเกิดชาติไหน ก็ขอให้อ้ายเกิดมาเป็นผู้รัก เทิดทูนบูชาข้าน้อย แต่ขออย่าให้อ้ายนั้นสมดังใจ ไม่ว่าจะเกิดกี่ครั้ง ก็ขอให้ตายด้วยว่ารักข้าน้อยแล้วไม่สมหวัง ให้มันสาสมกับที่อ้าย พาคนพวกนี้มาทำลายสุวรรณภูจะนะ ของที่อ้ายเคยให้มา จงมาเอาคืนไปจากอกของข้าน้อยนี้เถิด)"