Sword and Rifle – บทของเฟรริส 03 [ซีรีย์กระจกของอลิส]

เฟรริสตัดสินใจสอบเข้าเป็นอัศวิน ถึงแม้ว่าหน้าตาของเขาจะสร้างปัญหาไปบ้างในวันทดสอบเข้าเป็นอัศวิน แต่ทุกอย่างก็เหมือนจะไปได้สวยและไม่มีปัญหา และหลังจากนั้นเมื่อเขาเข้าเป็นอัศวินแล้วเขาก็ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข มีกลุ่มเพื่อนที่คบกันอยู่ เวลาว่างก็เข้าไปซื้อของในเมืองมาทำอาหารหรือขนม มีความสุขกับการทำอาหารหรือขนมให้เพื่อนทาน

ปัญหานั้นเริ่มต้นขึ้นเมื่อเขาได้เข้าเป็นอัศวินแล้วสักพัก วันหนึ่ง เขาและเพื่อนสังเกตเห็นมีชายคนหนึ่งมายืนมองพวกเขาอยู่ข้างสนามฝึกซ้อม ถือดอกไม้มาด้วยช่อหนึ่ง แล้วจากนั้นชายคนนั้นก็เดินตรงเข้ามาหาเฟรริส ยื่นดอกไม้มาให้และบอกรักเขา

"คุณผู้งดงาม ถ้าไม่รังเกียจจะช่วยรับมือของผมและคบกับผมได้หรือไม่"

เฟรริสตื่นตระหนก ถึงเขาจะคิดกลัวอยู่บ้างว่ามันจะกลายมาเป็นเช่นนี้ แต่เขาก็ไม่ได้อยากคิดว่ามันจะกลายมาเป็นในแบบนี้จริงๆ

เขาพยายามปฏิเสธชายที่มาขอความรักจากเขา จากเอิร์ลวินฟอร์ดคนนั้น แต่เมื่อเอิร์ลวินฟอร์ดตื้อเขาว่าให้เริ่มจากการเป็นเพื่อนกันก่อนก็ได้ ถึงเขาจะรู้สึกไม่โอเค เขาไม่มีเหตุผลเพียงพอที่จะปฏิเสธ

เขาที่ฐานะภายนอกเป็นเพียงแค่ประชาชนทั่วไปที่เข้าสมัครทหาร กับฝ่ายนั้นคือเอิร์ล ดูยังไงปฏิเสธก็ไม่ใช่ทางเลือก โดยเฉพาะเมื่อทางนั้นยอมถอยให้เขาก้าวหนึ่ง

ถึงเขาจะไม่ได้เชื่อขนาดนั้นว่าฝ่ายนั้นจะยอมถอยให้เขาจริงๆ ก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกมาก

และมันก็ไม่ได้แตกต่างจากที่เขาคิดมากนัก เมื่อคำว่า "คบเป็นเพื่อนกันก่อนก็ได้" แทบไม่มีค่ากับการกระทำที่ทำราวกับว่าต้องการให้เขาเป็นคนรักของตัวเองให้ได้นั่น

แต่เรทีน่าก็ได้ร่ายคำสาปเอาไว้ให้เขาเพื่อปกป้องเขาก่อนหน้านี้ ว่าหากมีคนคิดจะเข้ามาลวนลามหรือข่มขืนเขา คนคนนั้นจะสะดุดล้ม ยิ่งคิดก็ยิ่งสะดุด

เมื่อเอิร์ลไม่เคยสะดุด งั้นอย่างน้อยเขาก็น่าจะเชื่อใจคนคนนี้ได้ในระดับหนึ่งล่ะมั้ง?

ทุกอย่างเริ่มแตกหักในวันที่เอิร์ลชวนเขาไปที่ร้านเหล้าขึ้นชื่อของเมืองหลวงอย่างอีวานีทัสด้วยกัน...