เกิดใหม่มาพบสามีอีกครั้งในยามหิมะโปรยปราย

ฮูหยินเจียวอวี่ถูกทิ้งให้อยู่ในห้อง ภายใต้หิมะที่เริ่มทับถม ครานั้นท่านเสิ่นหยางชุนจื่อ ขุนนางในราชสำนักยังมีภารกิจอยู่ที่วังหลวง จึงมิทราบได้ว่าฮูหยินของตนเองต้องเผชิญชะตากรรมอันโหดร้ายนี้ ซึ่งเกิดยังสถานที่พักพิงตามกำหนดนัดหมาย เพื่อรอสามีกลับมารับที่โรงเตี๊ยมผิงอันเพื่อกลับจวนด้วยกัน
ครั้นกว่าจะรู้ว่าฮูหยินเจียวอวี่ ต้องพบกับความทรมานก่อนจะสิ้นลมหายใจลงไป ก็เป็นเวลานานนับวัน และพอเสิ่นหยางชุนจื่อ มาพบร่างไร้ลมหายใจของฮูหยินตนเข้า เขาก็ร้องไห้เสียใจมากจนแทบไร้สติไปหลายรอบ
ก่อนจะหยัดยืนลุกขึ้นใหม่ พร้อมกับความเศร้าโศกที่เข้ามาเกาะกุมร่างกายและจิตใจของเขา จนแทบผสานเป็นสิ่งเดียวกัน
ส่งให้เสิ่นหยางชุนจื่อนั้น ได้กลับกลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจ ต่อสตรีทั้งหมดที่พบเจอ
ดังนั้นเมื่อเจียวอวี่ที่วนเวียนอยู่ใกล้เขา เริ่มคิดมากถึงท่าทีเย็นชาเช่นนี้ นางจึงคิดหาวิธีที่จะอยู่ใกล้เขา จนวันหนึ่งได้พานพบกับร่างไร้ลมหายใจของคุณหนูจิงเย่ว์ นางจึงสวมรอยใช้ร่างนั้นเพื่อดำเนินชีวิตต่อไป ภายใต้ความรักที่ไม่เคยสลายหายไป แม้นสามีของนางจะไม่อาจมาดูแลหรือปกป้องนาง ในยามที่ต้องเผชิญกับความโหดร้ายภายใต้หิมะเย็นเฉียบ ครานั้นได้
แต่จะเป็นเช่นนั้นไปจนตลอด ได้ด้วยหรือ?