วิมานดวงดาว

รสิกาเขย่าร่างบนเตียง
สงบนิ่ง...ไม่เลย...ไม่ขยับ...ไม่มีวี่แววจะฟื้น...
หากหล่อนรอ...ปาฏิหาริย์...
พี่เรวดียังสาวยังสวย...ปีนี้อายุเท่าไหร่ ตอนประสบอุบัติเหตุ...ยี่สิบห้า...บวกสาม...ณ วันนี้ยี่สิบแปด
ส่วนรสิกา...ยี่สิบสาม
หล่อนทะเลาะกับพี่สาวด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง...คุยกับพี่สาว...จนกลายเป็นทะเลาะ
เรื่อง...เรียนต่อต่างประเทศ

‘พี่ต้องการให้น้องๆ ทุกคนได้ร่ำเรียนสูงๆ พวกเธอทุกคนมีหน้าที่เรียน’
น้องๆ ทุกคน
พี่เรวดี...เป็นเสมือนแม่...แม่กับพ่อตายตั้งแต่หล่อนเป็นเด็ก...พี่สาวเป็นหัวหน้าครอบครัว...เลี้ยงน้องๆ...
แต่เงินเป็นเงินของพี่เอก...
พี่เอกพงศ์เงินเดือนสูง...พี่เอกเป็นกำพร้า...และเก่ง สามารถสร้างตัวเองตั้งแต่หนุ่มจนแก่ รายได้เดือนละเป็นแสนและเป็นหัวหน้าครอบครัว...
พี่เอกแต่งงานกับพี่เรวดี แต่ไม่มีลูก
สามีตัวอย่าง...รสิกาไม่เคยเห็น...ใครจะรักภรรยาเท่าพี่เขย

‘สิกาจะทำงานในด้านสิการัก...เป็นมือกล้องให้กับแมกาซีนแฟชั่น...สิกาสมัครไว้แล้ว...เขารับสิกาแล้วค่ะ’
หล่อนชอบการถ่ายรูป...ศึกษาเรื่องกล้อง...และฝึกถ่ายจนชำนาญ...หากพี่สาวกลับไม่สนับสนุน
‘อาชีพแบบนี้จะก้าวหน้าได้อย่างไร...พี่มองไม่เห็นทางเลย...เธอไปเรียนต่อเมืองนอกเถอะ’
ทะเลาะกันเสียงดังขึ้นทุกที...พี่เรวดีผิดหวัง...
หล่อนเห็นพี่สาวตาแดง...ตาแดงก่ำ...คว้ากระเป๋าถือ...แล้วผลุนผลันออกไปจากบ้าน
และแล้ว...ก็ถูกรถชน...อุบัติเหตุ...
คนชนหนี...และพี่เรวดีก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา
ผ่านมาสามปี...ก็ยังจับคนชนไม่ได้...แต่ข้อมูลจากคนที่เห็นเหตุการณ์ว่าเป็นรถยุโรป...ป้ายทะเบียนแดง...รถใหม่เอี่ยม...

สิกาต้องการพี่เรวดีกลับคืนมา...สิกาต้องหาคนผิดมารับโทษ
คนที่ขับรถชนพี่เรวดี
ดวงดาวจ๋า...ช่วยสิกาด้วย...ช่วยให้ฝันของสิกากับพี่เรวดีสมหวัง...