แด่รัก... ที่ไม่มีวันหวนคืน

'เก็บสันดานมักง่ายไว้ใช้กับคนอื่นเถอะ ฉันพอแล้ว'


แม้แต่ระยะเวลายาวนานสิบกว่าปี

ยังไม่สามารถการันตีได้เลย ว่ารักครั้งนี้จะเป็นนิรันดร์

ทุกอย่างค่อย ๆ จบลง พร้อมกับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

นับจากวันที่รู้ความจริงทั้งหมดนั้น สำหรับเธอแล้ว

ชีวิตแต่งงานกลายเป็นเรื่องตลก ความรู้สึก ณ ชั่วขณะนั้นต่างหาก

คือ 'เรื่องจริง'

****************************

ปกรณ์ : ระยะเวลาตั้งสิบห้าปี แต่ผมทำผิดกับคุณแค่ครั้งเดียวเองนะ

นาดีน : ให้ผมอยู่ข้าง ๆ เถอะนะ ไม่ต้องมองมาที่ผมก็ได้ แค่อย่าไล่ผมไปก็พอ

? : ผิดที่เธอรักษาเขาไว้ไม่ได้เองต่างหาก

พะแนง : 'ฉันรักตัวเองมากพอ ที่จะไม่ยอมเสียเวลากับคนอย่างคุณอีกต่อไป'

****************************