แผลรัก

ลูกเรา? งั้นเหรอ เขากล้าพูดคำว่า เรา ได้ยังไงกัน

สำหรับ "ผกา" มันไม่เคยมีคำว่า "เรา" ตั้งแต่แรกแล้วกับ "ดามพ์" และวันนี้เขากล้าพูดคำนี้มาได้ยังไงกันว่า "เรา"

++++

"คุณดามพ์ทำแบบนี้ไม่ได้นะ จะมาอยู่ในห้องกับผกาและลูกไม่ได้"

"ทำไมจะไม่ได้ หนูดาลูกเรา และเธอเองก็เมียฉัน ถ้าไม่ใช่จะมีลูกเหรอ ใช่ไหมคะคนดีของพ่อ" ในตอนท้ายเขาก้มหน้าพูดกับลูกน้อยที่หันหน้าเข้าเต้าดูดนมต่อหลังจากหยุดร้องไห้ เหมือนกับว่าก่อนหน้าไม่ได้ร้องไห้งั้นแหละ

"ผกาจะบอกแม่ดวง"

"เรื่องนี้มันเรื่องของเรา จะฟ้องแม่ดวงให้ได้อะไรผกา อีกอย่างโตแล้วนะ เป็นแม่คนแล้ว ทำไมขี้ฟ้องเป็นเด็กไปได้ ก่อนหน้านี้ฉันมัวแต่กลัวเธอ กลัวเธอเกลียดมากกว่าเดิม แต่ตอนนี้ไม่สนใจแล้ว ฉันจะทำทุกอย่างตามใจตัวเอง ส่วนเธออยากเกลียดฉันยังไงก็เกลียดไปเถอะ เพราะหลังจากนี้เธอจะหันมารักฉันแทนเกลียด"

***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นค่ะ

ปล.โหลดตัวอย่างทดลองก่อนตัดสินใจนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)

***ซื้อหน้าเว็ปจะราคาถูกกว่าซื้อผ่านระบบแอปเปิ้ลนะคะ***