ท่านผู้โดยสารโปรดรัก

'ทราย วาลุกา วสุธา เมทนีดล'  สาวสวยวัย 28 ปี  บุตรสาวนอกสมรสของเจ้าของสายการบินใกล้เจ๊ง ผู้ที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของบิดาจนต้องหนีไปใช้ชีวิตอยู่ป่าอยู่ดอยทำไร่กาแฟเป็นแม่เลี้ยงคนสวยอยู่เชียงราย วันดีคืนดีคนเป็นพ่อที่ไม่เคยสนใจความเป็นอยู่ ก็ขอร้องให้ช่วยแต่งงานกับผู้ชายแก่คราวน้องพ่อเพื่อกอบกู้สายการบินให้ไม่ต้องล้มละลาย 

เงินก็ไม่มี แต่ศักดิ์ศรีมันค้ำคอ วาลุกาจึงต่อรองผู้เป็นพ่อขอเวลาสองเดือนเพื่อหาเงินมากอบกู้สายการบินโดยไม่ขอแต่งงานกับลุงแก่ ทั้งที่ไม่รู้จะทำยังไง กระทั่งขากลับจากเยี่ยมบิดาก็พบหนทางสว่าง เหตุบังเอิญทำให้ได้พบกับคุณแอร์โฮสเตสคนสวยที่ไม่ใช่แค่นางฟ้าบนเครื่องบินธรรมดา แต่เป็นถึงทายาทเพียงคนเดียวของสายการบินคู่แข่ง ที่เห็นปั๊บเธอก็รู้ทันทีว่าคนนี้แหละ ที่เธอจะขอจีบมาเป็นแฟน เพื่อปอกลอกเอาเงินมาช่วยกอบกู้สายการบินของตัวเอง ยุทธการตามตื้อคุณแอร์จึงเริ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา

'น่านฟ้า รพีพงศ์ภาสกร' ทายาทสาวคนเดียวของสายการบินมาแรง รับหน้าที่แอร์โฮสเตสเรียนรู้ธุรกิจของครอบครัว เพื่อก้าวไปเป็นผู้บริหาร เธอให้บริการมาก็ตั้งมากมาย ไม่เคยเจอผู้โดยสารที่ไหนตื้อเก่งเท่าสาวสวยผิวแทนคนนี้มาก่อน ไหนจะความอ่อยเก่งไม่เป็นรองใคร เรียกร้องขอใช้บริการเพียงเธอแค่คนเดียว แต่ไหงทำไมวันที่หล่อนได้เธอไปทั้งตัวและหัวใจแล้ว ก็กลับเป็นฝ่ายหายตัวไร้ร่องรอย เดือดร้อนให้ต้องตามหา แถมยังต้องออกแรงไปตามตื้อถึงป่าเขา ก็เพราะดันไปหลงรักพี่สาวคนสวยหมดหัวใจแล้วนี่นา 

คุณหนูคนสวยไม่เคยทำสวนทำไร่ นอกไปจากทำสวยอย่างเดียว ก็เลยต้องยอมกลายร่างเป็นคนงานในไร่ ผิวสวยๆ ต้องไหม้แดดเพื่อตามจีบคุณผู้โดยสารคนสวย โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังของจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่สาวเจ้าของไร่กาแฟเริ่มต้นก่อขึ้นมานั้น มันเป็นเรื่องปลอมทั้งเพ!

***********************



"มาแล้วค่ะ นมสดอุ่น รับน้ำตาลเพิ่มด้วยเปล่าคะ?"

"อือขอบคุณค่ะ"

ทันทีที่เจ้าหล่อนเสิร์ฟเสร็จก็หมุนตัวกลับ จึงเปิดโอกาสให้คนเจ้าเล่ห์ใช้จังหวะนั้น ใช้นิ้วจุ่มลงไปในแก้วเพื่อวัดอุณหภูมิ เมื่อพบว่าไม่ได้ร้อนเกินไปก็ตัดสินใจ คว่ำแก้วนั้นลงบนตักตนเอง จนของเหลวสีขาวไหลเปรอะเลอะเทอะไปทั้งกระโปรง

"ว๊ายยย"

"อุ๊ย! ผู้โดยสารเป็นอะไรไหมคะ ร้อนมั๊ยคะ?"

ได้ผลเกินคาด เมื่อคนเป็นพนักงานผู้ให้บริการ รีบกุลีกุจอกลับมาสนใจกันเต็มที่ ถึงขั้นถลานั่งลงคุกเข่ากับพื้น เร่งร้อนเก็บแก้วนมไปวางไว้ที่ถาดเสิร์ฟ ก่อนจะใช้มือแตะเช็ดบนกระโปรงของเธอเพื่อซับความเปื้อนนั้นให้เบาลงเท่าที่จะทำได้

"น้องน่านคะ มันเลอะเทอะไปหมดแล้วอ่ะ"

"ขออภัยคุณผู้โดยสารด้วยนะคะ รอสักครู่แป๊บเดียว เดี๋ยวดิฉันจะรีบไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดให้ค่ะ"

"น้องน่านคะ แต่นมมันหกทะลุกระโปรง เหนียวไปทั้งขาเลย แค่เช็ดมันก็ยังทิ้งคราบเหนอะอยู่ดี..."

"คะ? คุณผู้โดยสารต้องการให้ดิฉันช่วยยังไงดีล่ะคะ?"

"ไม่เหลือบ่ากว่าแรงเลยค่ะ น้องน่านช่วยไปล้างขาให้พี่ในห้องน้ำจะได้ไหมคะ?"

"เออจะดีเหรอคะ เดี๋ยวดิฉันรีบไปเอาผ้าหมาดมาเช็ดให้เดี๋ยวนี้เลยน่าจะเหมาะกว่านะคะ"

"มันทั้งเลอะ ทั้งร้อนจนแสบขาพี่ไปหมดแล้ว แค่เช็ดไม่ไหวหรอกค่ะ...นะคะ...เราผู้หญิงด้วยกันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย"

...ก็เพราะเป็นผู้หญิงด้วยกันนี่แหละ ที่มันทำให้เป็น!