บุปผาของสัตว์ป่า ในกรงทอง

ณ เกาะส่วนตัวของติณณ์ณภัทร
"อย่านะคะคุณติณณ์!อัยย์ขอร้อง อย่าฆ่าลูกของเราเลย ได้โปรด!" อัยย์รดาที่อ้อนวอนติณณ์ณภัทรด้วยน้ำตา เพราะดูเหมือนติณณ์ณภัทรจะเลือกเธอ แทนที่จะเลือกลูกในท้อง
"อัยย์ เธอต้องกิน!" ตอนนี้ติณณ์ณภัทรที่เลือกแล้ว อย่างน้อยก็ต้องเลือกชีวิตของอัยย์รดาก่อน ส่วนเรื่องของลูกนั้น เขาคงต้องตัดใจ มันยากที่สุด ยากมากสำหรับเขา ที่หากเขาไม่เลือกอะไรเลย หากเขาเลือกเก็บทั้งสองคนเอาไว้ เปอร์เซ็นต์น้อยที่จะรอดทั้งคู่ เขาไม่อาจเสี่ยงกับความเป็นไปได้ที่น้อยกว่าหนทางรอด หากเขาตัดสินใจเลือกคนใดคนนึงเอาไว้ ซึ่งเขาขอเลือกคนรักอย่างอัยย์รดาเอาไว้ก่อน
"อย่านะคะ! อัยย์ไม่กิน! ขอร้องเถอะค่ะ นี่มันลูกของเรานะคะ ลูกคุณและลูกของอัยย์ ไม่รักอัยย์ไม่เป็นไร แต่รักลูกหน่อยได้มั้ย ฮืออ ขอร้อง อึก ถ้าคุณติณณ์ไม่ต้องการเค้า ก็ไม่เป็นไรค่ะ อัยย์จะเลี้ยงลูกของเราเอง แต่อย่าฆ่าเค้าเลยนะคะ ฮืออ" อัยย์รดาที่อ้อนวอนทั้งน้ำตา ตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดแกร่งของติณณ์ณภัทร ในมือของติณณ์ณภัทรที่ถือแก้วยาเอาไว้ ภายในนั้นเป็นยาน้ำที่มีผลทำให้เกิดอาการแท้งได้ หากหญิงตั้งครรภ์ทานเข้าไป ซึ่งตอนนี้ติณณ์ณภัทรก็ต้องบังคับให้อัยย์รดาที่กำลังต่อต้านนั้นกินยานี้เข้าไปอย่างเจ็บปวด
เฮือก!
"......" คำพูดของอัยย์รดาที่สร้างบาดแผลภายในจิตใจของติณณ์ณภัทรไม่จบสิ้น เขาขอโทษที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ และเขาขอโทษที่เขานั้นต้องเลือกเธอ แทนที่จะเลือกลูกของเรา หากมีโอกาสเขาก็อยากเก็บทั้งเธอและลูกเอาไว้ ไม่ต้องการปล่อยมือจากคนใดคนหนึ่งไปเลยจริงๆ
"ฮืออ อย่าทำแบบนี้กับอัยย์ ฮึก ทำร้ายอัยย์ได้ แต่อย่ามาแตะต้องตัวลูกของอัยย์ คุณไม่ต้องการลูก ก็อย่ามาฆ่าเขา ปล่อยอัยย์กับลูกไป ฮื้อออ" อัยย์รดาที่เริ่มสิ้นเเรง ปากที่เริ่มซีด สภาพตอนนี้อัยย์รดานั้นแทบจะไร้เรี่ยวแรง แต่ก็ยังฝืนพูด ทักท้วงไม่ให้ติณณ์ณภัทรนั้นบังคับเธอกินยา
"ขอโทษนะอัยย์ แต่ตอนนี้ฉันต้องเลือกเธอ เรื่องลูก เรื่องลูก เอาไว้ก่อน ตอนนี้เธอสำคัญกว่า เธอสำคัญสำหรับฉันนะอัยย์" ติณณ์ณภัทรที่ไม่รู้จะเริ่มพูดอย่างไร ให้อัยย์รดาฟัง เพราะตอนนี้หากให้ชั่งน้ำหนักดู เขาก็ต้องเลือกเธอเอาไว้ก่อน
"ไม่ค่ะ!ฮึก! อย่าฆ่าลูกของเรา ฮืออ!"
"ขอโทษนะ"