หมอหมอก

"คืนนั้นเราได้กันใช่ไหม?"

"คะ..คืนไหน" ร่างสูงยกยิ้มมุมปากทันทีเมื่อเห็นท่าทางคนตรงหน้า

"จำไม่ได้?" คนตัวเล็กหลบสายตาทันทีเมื่อเขาหรี่ตามองจับผิด

"คุณเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลย" ใบชาตอบกลับเสียงเรียบไม่แสดงอาการให้คนร่างสูงเห็น

"โอเค จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมอธิบายเอง ก็คืนนั้นไงเมื่อห้าปีก่อน คุณอยู่กับผมทั้งคืนไม่ใช่รึไง คุณเป็นคนเข้าไปรอผม แล้วหลังจากที่เราได้กัน ตอนเช้าคุณก็หนีออกมา นี่ติดลูกผมไปด้วยรึเปล่าเนี่ย คุ้นๆ ว่าตั้งแต่รอบสองไปผมไม่ได้ป้อง..."

"หมอหมอก!!" ร่างเล็กตวาดลั่นเสียงดังพร้อมกับรีบเอื้อมมือไปปิดปากคนตรงหน้าทันทีก่อนที่เขาจะร่ายยาวไปมากกว่านี้

"อ้าว! ไหนว่าไม่รู้จักกัน"



*****************************************************



"อธิบายมา" คนตัวสูงเอ่ยเสียงเรียบท่าทางจริงจังเมื่อพาเธอมายังสวนหลังบ้านจุดลับตาคน

"คุณเป็นคนลากฉันออกมา แล้วยังมาบอกให้อธิบายเนี่ยนะ?" ปภาวรินทร์ถามกลับอย่างคับข้องใจ เขาเป็นบ้าอะไรเนี่ย!

"ใบข้าวเป็นลูกผมใช่ไหม?"

"ไม่ใช่!" เธอตอบกลับทันทีเสียงแข็ง เชิดหน้าขึ้นไม่สบตาเขา

"จะไม่ใช่ได้ยังไง? ถ้าดูจากอายุใบข้าวกับเรื่องคืนนั้นยังไงก็เป็นลูกผม" อวัศย์ไม่ยอมแพ้อธิบายหลักเหตุและผล

"ไม่ใช่ ใบข้าวไม่ใช่ลูกคุณ" เธอยังยืนยันเสียงหนักแน่น

"แค่ยอมรับมามันจะเป็นอะไรใบชา!"

"ก็จะให้ยอมรับอะไร บอกแล้วไงว่าไม่ใช่!" ปภาวรินทร์หลุดโมโหบ้างเมื่อเขายังดึงดันไม่หยุด

"โอเค ผมขอโทษที่ไม่ได้ตามหาคุณ ทั้งๆ ที่รู้ว่าคืนนั้นผมเป็นคนแรก แล้วไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าป้องกันดีรึเปล่า" เขายกมือขึ้นสองข้างอย่างยอมแพ้ "แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้วผมยินดีรับผิดชอบทุกอย่างทั้งเรื่องคุณและเรื่องลูก ผมขอโทษที่ปล่อยให้คุณเลี้ยงลูกคนเดียวมาโดยตลอด ต่อไปผมจะทำหน้าที่พ่อเอง"

รับผิดชอบ? หน้าที่พ่อ? แค่นั้นเหรอสิ่งที่เขาเอ่ยถึง ปภาวรินทร์หลับตาลงสูดหายใจช้าๆ ก่อนจะตอบเสียงหนักแน่นอีกครั้ง

"ใบข้าวไม่ใช่ลูกคุณ!"

"ใบชา! จะไม่ใช่ได้ยังไง ดูจากระยะเวลาแล้วเป็นลูกผมชัดๆ คุณพูดความจริงมา"

"ดูคุณอยากจะมีลูกให้ได้เลยนะ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่ อีกอย่างหลังจากคืนนั้นคุณไม่คิดว่าฉันจะไปมีคนอื่นรึไง บางทีคืนต่อไปฉันอาจจะไปมั่วเลยก็ได้!" เมื่อเห็นเขาเอาแต่คาดคั้นไม่หยุด เธอจึงหลุดตวาดกลับ ก่อนจะนิ่งอึ้งไปเมื่อเขาจ้องมองเธอนิ่งแววตาดำมืดน่ากลัว

"สรุปคืนนั้นเป็นคุณจริงๆ ใช่ไหม?"

"มะ..ไม่ใช่" ปภาวรินทร์ยังคงปฏิเสธถอนสายตาหนีไปทางอื่น เมื่อรู้สึกตัวว่าเผลอพูดอะไรไป

"ถ้างั้นผมขอพิสูจน์" เมื่อเขาพูดจบก็เดินปรี่เข้ามาประชิดตัวเธอทันที

"พะ..พิสูจน์อะไร!" ใบชาพยายามเสียงแข็งใส่ แต่รู้สึกได้ว่าเสียงกลับสั่นมากกว่า


---------------------------------------------------------------------------------------

หมอหมอกเคยไปป่วนในเรื่องน่านนทีและหนาวที เนื้อเรื่องไม่ได้ต่อเนื่องกันอ่านแยกกันได้นะคะ

จะทำยังไงก็ไม่รัก (หนาวนที+ซอล)

ถ้าไม่รักจะหวงทำไม (น่านนที+เมล)

แค่ขอลองรักอีกสักครั้ง (เหนือนที+แพง)

ฝากติดตามกันด้วยน้าาาาา