ทะลุมิติมาเป็นเด็กเลี้ยงคุณชายจอมเสเพลยุค2000

หญิงสาวจากยุค 1940 ผู้เพียบพร้อมด้วยศาสตร์และศิลป์ ทะลุมิติมาอยู่ในยุคปัจจุบัน แถมยังเป็นเด็กเลี้ยงที่ถูกบอกเลิกตั้งแต่คืนแรก

คำโปรย
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง ร่างกายหนาวสั่นด้วยความเย็น ทำไมฉันยังไม่ตาย จำได้ว่าถูกทหารจีนแดงยิงปืนกลกราดในคราวนั้น
ฉันเตรียมขยับกายลุกขึ้น ทว่ากลับถูกมือของใครบางคนจับกดลงกับเตียงนอน
ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างอย่างตกใจ เงยหน้ามองใบหน้าคมคายที่แสนหล่อเหล่า
คนแปลกหน้าที่มีดวงตาคู่สวย ทว่าแฝงความดูถูกเหยียดหยัน รอยยิ้มที่มุมปากแลดูชั่วร้ายยิ่งนัก
"คุณ" เสียงของฉันถูกดูดกลืนเข้าไปอย่างจาบจ้วง
มือเรียวพยายามผลักอกแกร่งที่เริ่มบดเบียดร่างกายด้วยไอร้อนผ่าว
"อย่า...ฉันไม่ใช่..." เสียงหวานพยายามกล่าวปฎิเสธ
"กล้าดีนิ จำไว้ว่าเธอเป็นคนผิดสัญญา คอนโดนี้ยังเป็นชื่อของฉัน รวมถึงข้าวของทุกอย่างในนี้ เคยได้ยินไหม โลภมากมักลาภหาย ฉันเอาไปบริจาคยังดีกว่าให้คนอย่างเธอ ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ ไปตัวเปล่าและอย่าให้ฉันเห็นว่าเธอเอาอะไรออกไปด้วยล่ะ"

นิยายโรแมนติก สายสุขนิยม นางเอกน่ารักสู้ชีวิต แต่งตามจินตนาการความเพ้อของไรท์ ไม่ได้อ้างอิงความจริงและประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ไรท์ไม่เก่งภาษาและการบรรยายเท่าไหร่นะ หากผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ นี่เป็นนิยายรักชายหญิงเรื่องแรกของไรท์

หากชอบใจ โปรดมอบหัวใจและกดติดตามไรท์จะได้ไม่พลาดเรื่องสนุกที่มีมาอย่างต่อเนื่อง