เกิดเป็นลูกตัวร้ายใช่ว่าจะต้องร้ายเสียหน่อย

สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน วันนี้ไรท์มีผลงาน 'เดี่ยว' เรื่องใหม่มาฝากค่ะ นิยายเรื่อง "เกิดเป็นลูกตัวร้ายใช่ว่าจะต้องร้ายเสียหน่อย" เป็นนิยายแนวเกิดใหม่ค่ะ เรียกได้ว่านางเอกของเราคลอดออกมาในร่างทารกเลย
เจียวปิง เป็นหญิงสาวชาวจีนจากยุคสมัยใหม่ เธอร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เกิด บิดามารดาเคยเอาใจใส่ดูแลอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อตอนยังเด็ก กระทั่งคุณหมอแจ้งกับครอบครัวว่าเธอจะมีอายุอยู่ได้ไม่เกินยี่สิบปี พวกเขาจึงเริ่มแสดงท่าทีเหนื่อยล้าและตัดสินใจทิ้งให้เธออยู่ในโรงพยาบาลเพียงลำพัง เธอใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ที่นั่นและสิ้นลมไปด้วยอาการป่วยเฉียบพลันอย่างน่าสงสาร
ชีวิตหลังความตายที่คิดว่าอาจจะสุขสบายขึ้นบ้างกลับไม่เป็นเช่นนั้น แรงบีบรัดรอบกายร่างเล็กทำให้รู้สึกอัดอัด รอบด้านเหมือนเต็มไปด้วยน้ำเปียกปอนขยับตัวลำบาก ดวงตาไม่สามารถเปิดออกได้เหมือนเคยสร้างความหวั่นวิตกจนมิอาจเก็บความกังวลเอาไว้ได้ หูที่เคยได้ยินกลับอื้ออึงฟังไม่ได้ศัพท์ สองแขนสองขาไม่อาจขยับตามใจ กระทั่งความรู้สึกโปร่งโล่งสบายปรากฏขึ้นทันทีที่เหมือนหลุดจากความอึดอัด รู้ตัวอีกทีนางก็กลายเป็นเด็กทารกที่เกิดมาท่ามกลางผู้คนในยุคโบราณ ทั้งยังโชคร้ายมารดาสิ้นใจจากหลังให้กำเนิด เจียวปิงทำใจแล้วว่าคงโดนบิดารังเกียจที่เป็นต้นเหตุการตายของคนที่เขารัก
ทว่า
"ฟู่หวา ต่อไปนี้เจ้าจะมีนามว่า ฟู่หวา บุตรีเพียงคนเดียวของข้า" เสียงทุ้มประกาศก้องทำให้บ่าวไพร่ทั้งหมดทราบถึงความสำคัญของคุณหนูน้อยนางนี้
ข้าชื่อฟู่หวาสินะ
ความตั้งใจหลังเกิดใหม่นั่นคือทำทุกอย่างเพื่อให้บิดารักนางมากที่สุด แม้จะรู้ว่าเขาเป็นตัวร้ายในนิยายที่ตนเคยอ่านก็ยังตั้งมั่นว่าจะหาหลักฐานมาแก้ต่างให้จงได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมักสวนทางกับแผนการเสมอ

"." ทารกน้อยแข็งค้างทันทีที่รู้สึกตัว
"ตายแล้ว คุณหนู!" กวานซินหยี่ซึ่งตั้งสติได้ก่อนใครรีบคว้าร่างนุ่มมาโดยไว
"นายท่าน ไปเปลี่ยนอาภรณ์ก่อนเถิดขอรับ" พ่อบ้านเร่งเชิญเจ้านายกลับห้องทั้งที่คนตัวโตยังคงเหม่อลอยคล้ายงุนงงกับเหตุการณ์ฉุกละหุก บ่าวทั้งหลายรีบแยกย้ายกันพัลวัน
ฟู่หวาถึงกับกรีดร้องแบบไร้เสียง ใครจะคาดคิดว่านางจะกล้าถ่ายเบาใส่บิดากันล่ะ!
ต่อไปนี้ข้าจะกล้ามองหน้าท่านพ่อได้เช่นไรกัน ฮือออ

ชีวิตประจำวันของท่านพ่อกับยัยหนูน้อยจะวุ่นวายมากแค่ไหน ฟู่หวาจะหาทางช่วยท่านพ่อได้หรือไม่ แท้จริงแล้วตัวร้ายที่เคยเย็นชาจะอบอุ่นเพียงใดยามประคองบุตรีไว้ในอ้อมอก มาเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนด้วยนะคะ