Retro Love ป่วนรักนักร้องรุ่นเดอะ

เมื่อแผ่นเสียงปริศนาตกร่อง หญิงสาวก็ถูกดูดไปโผล่ในยุค 80 ยุคที่ทุกอย่างดูเรโทรไปหมด แม้แต่ทีวีก็เครื่องหนาเท่าตู้เย็น

'นันท์นภัส' หรือ 'เปียโน' ได้รับแผ่นเสียงปริศนาจึงลองเปิดฟัง ทว่าเมื่อแผ่นเสียงตกร่องเธอกลับไปโผล่ในอดีต แล้วก็ได้พบกับนักร้องประจำผับสุดหล่อแถมยังใจดี ในขณะที่พยายามหาทางกลับบ้านความสัมพันธ์ของเธอกับเขาก็ก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ

ในขณะที่คนในโลกที่เธอจากมาก็ตามหากันให้วุ่น เพราะอยู่ ๆ เธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

หญิงสาวจะหาทางกลับบ้านได้ไหม หรือต้องติดอยู่ในโลกอดีตตลอดไป มาคอยลุ้นไปด้วยกันนะคะ
.........
"...เอ...หรือว่าพี่หึงเปีย?"
"บ้า...คิดไปโน่น" เขารีบเบือนหน้าหนี แต่ก็โดนหญิงสาวโผล่มาดักข้างหน้าจนได้ จนต้องกระแอมแก้เก้อเบา ๆ
"หึงก็บอกมาเถอะค่ะ เปียไม่ว่าหรอก เปียชอบให้พี่หึง น่ารักดี"
"เรานี่ก็...พูดไปเรื่อย" เขายกมือขึ้นเกาท้ายทอย ท่าทางขัดเขินอย่างเห็นได้ชัด
"พี่บูมน่ารักจัง ไม่ไหวแล้ว ขอกอดหน่อยนะ"
ว่าแล้วก็โผเข้ากอดเขาแน่น สูดกลิ่นหอมประจำตัวเขาเข้าปอดอย่างอดใจไม่อยู่ กลิ่นที่เธอชอบเอามาก ๆ ก็มันทั้งหล่อและอบอุ่นเหมาะกับเจ้าตัวเป็นที่สุด เขาคงไม่รู้หรอกว่าเธอแอบสูดกลิ่นเขาไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว
ในที่สุดร่างเพรียวก็ผละออกมาก่อนส่งใบหน้าขึ้นหอมแก้มเขาหนึ่งฟอด คราวนี้เป็นข้างที่ยังไม่ถูกหอม
"เปียจองแก้มพี่ทั้งสองข้างแล้วนะ คราวหน้าจะจอง..." เธอใช้นิ้วเรียวแตะที่ริมฝีปากของเขาเบา ๆ "ตรงนี้ เตรียมตัวไว้นะคะ"
...
ให้ตายเถอะ ไม่รู้หล่อนจะบอกให้เขาเตรียมตัวทำไม เขาก็เลยต้องมานั่งรอโดยไม่เป็นอันทำอะไรอยู่อย่างนี้ เพราะอยากให้อีกฝ่ายรีบกลับบ้านมา 'จอง' เร็ว ๆ
.........

หมายเหตุ

* เรื่องนี้นางเอกไม่ได้ใสเหมือนหน้าตานะคะ มีความรุกเล็ก ๆ มีความหื่นหน่อย ๆ เอ๊ะ! หรือไม่หน่อย >//<
** นิยายของผู้เขียนมักออกแนว slow burn ตัวละครจะค่อย ๆ พัฒนาความสัมพันธ์กันไปเรื่อย ๆ แรก ๆ ออกแนวฟีลกู๊ด หลัง ๆ จะเริ่มมีดรามาค่ะ
*** ลูกค้า ios กดซื้อผ่านเว็บหรือระบบแอนดรอยจะได้ราคาน่ารักกว่านะคะ