Retro Love ป่วนรักนักร้องรุ่นเดอะ

เมื่อแผ่นเสียงปริศนาตกร่อง หญิงสาวก็ถูกดูดไปโผล่ในยุค 80 ยุคที่ทุกอย่างดูเรโทรไปหมด แม้แต่ทีวีก็เครื่องหนาเท่าตู้เย็น ยุคที่หนุ่มรุ่นพ่อที่เป็นรักแรกพบยังคงเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอตอยู่เลย

'นันท์นภัส' หรือ 'เปียโน' ได้รับแผ่นเสียงปริศนาจึงลองเปิดฟัง ทว่าเมื่อแผ่นเสียงตกร่องเธอกลับไปโผล่ในอดีต สมัยพ่อแม่ยังหนุ่มยังสาว สมัยที่เธอยังเป็นวุ้นในท้องแม่

ที่นั่นเธอได้พบกับนักร้องประจำผับสุดหล่อแถมยังใจดี ในขณะที่พยายามหาทางกลับบ้านความสัมพันธ์ของเธอกับเขาก็ก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ แถมเธอยังได้เจอ พ่อ แม่ และเพื่อนพ่ออีกด้วย เพื่อนพ่อคนนี้แหละที่ขอจีบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน

ในขณะที่คนในโลกที่เธอจากมาก็ตามหากันให้วุ่น เพราะอยู่ ๆ เธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

หญิงสาวจะหาทางกลับบ้านได้ไหม หรือต้องติดอยู่ในโลกอดีตตลอดไป มาคอยลุ้นและติดตามไปด้วยกันนะคะ
.........
"...เอ...หรือว่าพี่หึงเปีย?"
"บ้า...คิดไปโน่น" เขารีบเบือนหน้าหนี แต่ก็โดนหญิงสาวโผล่มาดักข้างหน้าจนได้ จนต้องกระแอมแก้เก้อเบา ๆ
"หึงก็บอกมาเถอะค่ะ เปียไม่ว่าหรอก เปียชอบให้พี่หึง น่ารักดี"
"เรานี่ก็...พูดไปเรื่อย" เขายกมือขึ้นเกาท้ายทอย ท่าทางขัดเขินอย่างเห็นได้ชัด
"พี่บูมน่ารักจัง ไม่ไหวแล้ว ขอกอดหน่อยนะ"
ว่าแล้วก็โผเข้ากอดเขาแน่น สูดกลิ่นหอมประจำตัวเขาเข้าปอดอย่างอดใจไม่อยู่ กลิ่นที่เธอชอบเอามาก ๆ ก็มันทั้งหล่อและอบอุ่นเหมาะกับเจ้าตัวเป็นที่สุด เขาคงไม่รู้หรอกว่าเธอแอบสูดกลิ่นเขาไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว
ในที่สุดร่างเพรียวก็ผละออกมาก่อนส่งใบหน้าขึ้นหอมแก้มเขาหนึ่งฟอด คราวนี้เป็นข้างที่ยังไม่ถูกหอม
"เปียจองแก้มพี่ทั้งสองข้างแล้วนะ คราวหน้าจะจอง..." เธอใช้นิ้วเรียวแตะที่ริมฝีปากของเขาเบา ๆ "ตรงนี้ เตรียมตัวไว้นะคะ"
...
ให้ตายเถอะ ไม่รู้หล่อนจะบอกให้เขาเตรียมตัวทำไม เขาก็เลยต้องมานั่งรอโดยไม่เป็นอันทำอะไรอยู่อย่างนี้ เพราะอยากให้อีกฝ่ายรีบกลับบ้านมา 'จอง' เร็ว ๆ
.........

หมายเหตุ

* เรื่องนี้นางเอกไม่ได้ใสเหมือนหน้าตานะคะ มีความรุกเล็ก ๆ มีความหื่นหน่อย ๆ เอ๊ะ! หรือไม่หน่อย เอาเป็นว่าใครชอบแบบใสกิ๊ง 100% แนะนำให้ผ่านเรื่องนี้ไปนะคะ >//<
** นิยายของผู้เขียนมักออกแนว slow burn ตัวละครจะค่อย ๆ พัฒนาความสัมพันธ์กันไปเรื่อย ๆ แรก ๆ ออกแนวฟีลกู๊ด หลัง ๆ จะเริ่มมีดรามาค่ะ
*** ลูกค้า ios กดซื้อผ่านเว็บหรือระบบแอนดรอยจะได้ราคาน่ารักกว่านะคะ