ชิงแดนแม่น้ำโขง: ประวัติศาสตร์เสียดินแดนฉบับวิวาท(กรรม)

ว่าด้วยงานศึกษาเรื่องการเสียดินแดนของสยาม โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มหนึ่ง ศึกษาเขตแดนสยามในฐานะรัฐสมัยใหม่มาตั้งแต่ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 19 กลุ่มสอง ศึกษาเขตแดนสยามโดยตั้งสมมติฐานว่าเขตแดนของสยามก่อนสมัยใหม่ไม่มีความชัดเจนแน่นอน แต่หดและขยายได้ดังหีบเพลงหรือแสงเทียน สยามไม่เคยมีเขตแดนที่แน่นอน ฉะนั้นจะบอกว่าสยามเสียดินแดนไม่ได้ ซึ่งแนวคิดกลุ่มหลังนี้ยังได้ต่อยอดไปสู่การบอกว่าสยามทำตัวเป็นเจ้าอาณานิคมท้องถิ่น เข้าไปยึดเมืองและดินแดนของชนชาติอื่น