เพลิงรักใต้ฟ้าคราม

"ฟ้าผมขอโทษจริง ๆ ผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เป็นคนทำ แมรี่เป็นคนวางแผนทั้งหมด ผมเลยอยากจะมาขอโทษคุณต่อหน้าแบบจริง ๆ จัง ๆ สักที
"ขอโทษเสร็จแล้วคุณก็กลับไปซะสิ จะยืนอยู่อีกทำไม"
"ถ้าคุณโกรธเรื่องที่ผมตบหน้าคุณละก็ คุณจะตบผมคืนอีกกี่ครั้งก็ได้ถ้ามันทำให้คุณหายโกรธ"
เพี๊ยะ! เพี๊ย!ะ เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
เพลิงยังพูดไม่ทันจะจบประโยค ฟ้าก็ตบเข้าที่หน้าของเขาทั้งซ้ายแล้วก็ขวาจนแก้มเขาขึ้นรอยแดงแล้วตามมาด้วยความเจ็บจนชา ใครจะไปรู้ว่าคุณฟ้าจะมือหนักถึงเพียงนี้ เขาคิดถูกหรือคิดผิดนะที่พูดประโยคนั้นออกไป
"ที่ผมบอกว่าจริงจังไม่ใช่แค่เรื่องขอโทษอย่างเดียวนะครับแต่เป็นเรื่องคุณด้วยฟ้า"เพลิงพูดต่อแต่ด้วยความเจ็บเพลิงเลยใช้มือลูบหน้าตัวเองเบา ๆ ไปด้วย
"เรื่องฟ้า จริงจังเรื่องฟ้าทำไมคะ ถ้าจะขอให้ฉันกลับไปทำงานเป็นเลขาของคุณเพลิงเหมือนเดิมละก็ ฟ้าขอปฏิเสธนะคะ"ฟ้าพูดจริง ยังไงเธอก็จะไม่กลับไปทำงานกับคุณเพลิงเป็นครั้งที่สองเด็ดขาด
"ไม่ใช่เรื่องนั้น"
"แล้วเรื่องอะไรอีกคะ รีบพูดแล้วก็รีบกลับไปเถอะค่ะ ฟ้าไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณอีกแล้ว"
"เรื่องจีบคุณ ผมจะจีบคุณแบบจริง ๆ จัง ๆ แล้วนะฟ้า"
"ฟ้าบอกแล้วไงคะ ว่าฟ้าจะไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับคนที่ทำงานด้วยกัน คุณเพลิงไม่เข้าใจที่ฟ้าพูดตรงไหนเหรอคะ"
"เข้าใจแจ่มแจ้งเลยครับ"เพลิงตอบแบบยิ้ม ๆ
"เข้าใจแล้วก็กลับไปสิคะ จะมายืนอยู่หน้าบ้านคนอื่นอีกทำไม"
"คุณฟ้าลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ"
"ลืม ฉันไม่ได้ลืมอะไรนิคะ ถ้าเป็นของที่ฉันลืมไว้ที่บริษัทละก็ฉันอนุญาตให้คุณเพลิงทิ้งได้เลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ"
"คุณฟ้าลืมครับ ผมไม่ได้เป็นเจ้านายคุณฟ้าแล้ว คุณฟ้าก็ไม่ได้เป็นเลขาของผมก็แปลว่าผมกับคุณฟ้าไม่ได้ทำงานด้วยกันแล้ว ผมก็มีสิทธิ์จีบคุณฟ้าได้แล้วนิครับ"
"นี่คุณ
***กดทดลองอ่านก่อนซื้อ***