หวนแค้นแสนรัก

"รู้หรือไม่ว่าข้อแลกเปลี่ยนนั้นต้องสมน้ำสมเนื้อ"

เพียงนางเอ่ยถึงผู้มีพระคุณเขาก็ยิ้มเยาะคนสกุลเยี่ยที่คิดใช้ตรงนี้มาเป็นข้อต่อรอง

ช่างขาดเขลาไม่สมเป็นสกุลของบัณฑิต

"ได้สิ ท่านอยากได้อะไรข้าจะหามาให้..."

"ข้าจะช่วยตระกูลเยี่ย ส่วนของตอบแทนนั้น...ไว้ข้าคิดก่อน"

เขากระซิบที่ข้างหูนางด้วยสายตาแววโรจน์ พร้อมก้มมองร่างเล็กที่บัดนี้ดูโตขึ้นและดูเย้ายวนกว่าแต่ก่อนไม่น้อย

เหมือนนางจะรู้ว่าสายตาของเขาสื่ออันใดจึงพยายามกระเถิบถอยห่าง

................
ซื้อในบราวเซอร์จะถูกกว่าใน IOS ค่ะ