ครั้งนี้ข้าจะเป็นเพียงสตรีผู้หนึ่งเท่านั้น

ลาแล้วตำแหน่งที่แสนหนักอึ้ง...

ลาแล้วเกียรติยศที่แสนยิ่งใหญ่...

ลาแล้วความเจ็บปวดและแสนร้ายกาจของตน...

ลาแล้วชุดหงส์เพลิงที่แสนสง่างามและน่าเกรงขาม...

และท้ายที่สุด... ตัวข้าผู้นี้ ขอลากลับไปเป็นเพียงบุตรีของคนผู้หนึ่งก็เพียงพอ!



เพราะการเป็นมารดาแห่งแผ่นดินมันหนักหนาเกินกว่าที่บ่าของเด็กสาวอายุสิบห้าปีผู้หนึ่งจะรับได้ ไหนจะสายสัมพันธ์ของครอบครัวที่เริ่มห่างหายไปทีละนิดแทบจะกลายเป็นคนแปลกหน้า บิดาหรือมารดาบังเกิดเกล้าก็ถอยห่างด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ที่มากล้น

ไม่

ไม่ใช่เลย

มันไม่ใช่ในสิ่งที่นางต้องการเลยสักนิด!!

สิ่งที่นางต้องการคือการเป็นบุตรีของคนผู้หนึ่ง เป็นสตรีในตระกูลหนึ่งเท่านั้นหาใช่ "ฮองเฮา" จากตระกูลซ่ง!!!



ยามที่ได้ย้อนเวลากลับมาในตอนที่มีอายุเพียงสิบห้าปีอีกครั้ง "ซ่งซือเว่ย" ก็ปฏิญาณกับตัวเองว่าชาตินี้ทั้งชาติ นางจะไม่มีวันแต่งงานกับบุรุษตระกูล "เฉิน" อย่างเด็ดขาด!

เหล่าเชื่อพระวงศ์พวกนั้นต่างเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้นางเลือกทางเดินผิด เพียงแต่ความคิดดังกล่าวไม่อาจเป็นจริงได้ด้วยตระกูลซ่งต้องแต่งเข้าเป็ชายาองค์รัชทายาท

ในเมื่อนางไม่อยากเป็นฮองเฮา ละตระกูลซ่งมีสตรีสองคนเช่นนั้น "ซ่งชิ่งเหยียน" ในครานี้จงเป็นเจ้าที่จะต้องไปแทนพี่สาวผู้นี้เสีย

รัชทายาทที่เจ้าหมายปองในตอนนั้นพี่สาวผู้นี้ยกให้ แต่ครอบครัวที่โอบอุ้มเจ้าในอดีตพี่สาวผู้นี้ขอก็แล้วกัน!!!!